Herfstvakantie. Altijd een goed moment om je maar eens door een dik boek te laten meevoeren. Voor mij eindigde deze week de speurtocht door het leven van koning Willem II door de vuistdikke biografie van Jeroen van Zanten te lezen.
Minst saaie koning In kwam van de drie 'Willems' een imposant drieluik van de persen. Dit in het kader van jaar koninkrijk. Zoveel heb ik niet met koningshuizen. Willem II is daar echter een uitzondering in. Willem II is allesbehalve een saaie koning die slechts koning was van
Als prins komt Willem II pas echt op gang na zijn studie in Engeland. Daarvoor lijdt hij toch ernstig onder de strikte opvoeding van zijn vader die er allerlei regels op na houdt. Het enige smetje aan zijn tijd in Engeland is een ongewenste zwangerschap die nog ergens weggemoffeld moet worden. Het zal echter de opmaat worden voor iets dat hem nog zijn leven zal achtervolgen.
Passies: knokken en kunst Na Engeland vecht hij bij Wellington mee in de Engelse legers in Spanje en Frankrijk. Daar maakt hij naam als moedige officier en begint ook zijn voorliefde voor kunst. Als er niet geknokt wordt is wel op jacht naar mooie schilderijen. Na Spanje en Frankrijk volgt een mislukte poging tot de verloving met de Engelse prinses Charlotte. Het beeld van een korz
Koning Willem II ()
Geschiedenis: Hoe zag onze wereld er vroeger uit en wat gebeurde er toen?
Nederlandse koning
Frederik George Lodewijk, Prins van Oranje-Nassau, Koning der Nederlanden en Groothertog van Luxemburg leefde van tot Hij was de zoon van Willem I en Wilhelmina van Pruisen. In huwde hij Anna Paulovna Romanova, de dochter van de Russische tsaar Paul I.
Homoseksualiteit
In schreef de minister van Justitie dat prins Willem II werd afgeperst met diens 'schandelijke en onnatuurlijke lusten'. Destijds was homoseksualiteit een misdaad. Willem II kreeg in een brief waarin hem werd opgedragen gulden te betalen, anders zou zijn geheime leven openbaar gemaakt worden. Koning Willem I hielp om de briefschrijver te vinden en te laten arresteren.
Veldtochten
Willem II vocht met Wellington in de jaren in Spanje. Hij leidde de gevechten bij Quatre Bras in de slag bij Waterloo in De Tiendaagse Veldtocht in augustus tegen de opstandige Belgen stond onder zijn leiding. Het leger van de opstandelingen onder leiding van Leopold I verloor bij Hasselt en Leuven van het grotere, sterkere en beter georganiseerde leger van het Koninkrijk. Door Frans militair ingrijpen en Engelse diplomatieke druk werd Nederland gedwongen tot een wapenstilstand, waardoor de Zuidelijke Neder
Prins Willem II. Het onvoltooide leven van de kleinzoon van Willem van Oranje
Het leek uitgeverij Omniboek een goed idee om een biografie over Prins Willem II uit te geven. Niet geschreven door een hedendaagse biograaf of historicus maar door de historicus Gerhard Wilhelm Kernkamp, die deze biografie al in voltooide.
De prins overleed op jarige leeftijd, na een korte carrière als stadhouder en liet weinig persoonlijke papieren na. De nachtmerrie van elke biograaf. In het Voorwoord schrijft de uitgever dat er weinig over de prins geschreven is, en dat klopt dan ook. Volgens de uitgever is het boek van Kernkamp daarom nog steeds de moeite waard. De spelling is herzien, ‘moeizaam geformuleerde fragmenten zijn zo veel mogelijk toegankelijk gemaakt en de ellenlange zinnen zijn herschreven.’
Grote vraag is natuurlijk: is deze heruitgave terecht? Blijkt niet uit elke zin dat onze ideeën over wat geschiedenis is, over wat de betekenis is van ons koningshuis, en over wat een biografie is, dermate veranderd zijn dat deze uitgave alleen interessant is voor een enkele specialist?
Leesbaar
Dat valt erg mee, gelukkig. Heel af en toe is er een zinssnede waaruit blijkt dat dit boek uit vroeger tijden stamt. Zoals op bladzijde 26, waar Kernkamp schrijft:
‘De statie en weelde van het h
Koning Willem II staat bekend als de vorst die in uit angst voor revolutie in één nacht transformeerde van conservatief naar liberaal. Hij legde zich neer bij de door Thorbecke geschreven nieuwe grondwet die voorzag in de politieke ministeriële verantwoordelijkheid.
Uit de biografie van Willem II die Jeroen van Zanten nu publiceert, blijkt dat het allemaal ietsje anders is gegaan. Het was pas na de dood van deze Willem in dat de positie van de koning in het politieke bestel echt veranderde, en bovendien was Willem II helemaal niet zo conservatief. Al decennia eerder was hij tot de overtuiging gekomen dat het dictatoriale bewind van zijn vader Willem I noodlottige gevolgen zou hebben als er niet meer vrijheid voor de onderdanen in het koninkrijk kwam.
Deze overtuiging, opgeteld bij de omstandigheid dat overal in Europa vorsten tot concessies werden gedwongen, heeft in elk geval een hervorming in gang gezet. Maar Van Zanten vond de verklaring blijkbaar niet mooi genoeg en beweert dat er ook chantage in het spel was.
Nu is het waar dat het leven van Willem doortrokken was van samenzwering en chantage, maar uit niets blijkt dat Nederland daarmee aan een nieuwe grondwet is geholpen. Van Zanten beschrijft hoe onderw
Koning Willem II ()
Vergroot afbeelding Beeld: E. Boeijinga
Willem wordt op 6 december geboren in 'Het Oude Hof' in Den Haag. In gaat hij met de hele stadhouderlijke familie in ballingschap naar Engeland. Hij groeit op aan het Pruisische hof en studeert in Oxford.
In vecht hij mee in de Slag bij Waterloo onder de hertog van Wellington. Als dank daarvoor krijgt hij van de Nederlandse bevolking Paleis Soestdijk aangeboden. Hij trouwt in met Anna Paulowna (), de dochter van Tsaar Paul van Rusland. Zij onderhouden samen intensieve betrekkingen met hun Russische verwanten. In volgt hij zijn vader, Koning Willem I, op als Koning der Nederlanden, Groothertog van Luxemburg en Hertog van Limburg.
In het Europese revolutiejaar zwicht Koning Willem II voor de wensen van een liberale oppositie. Hij stemt in met een nieuwe Grondwet, die regelt dat de macht van de Koning wordt ingeperkt en dat de volksvertegenwoordiging meer macht krijgt. Koning Willem II regeert tot zijn overlijden op 17 maart in zijn paleis in Tilburg. Hij wordt opgevolgd door zijn oudste zoon, Koning Willem III.