Jan taminiau winkel

Tijdens zijn verblijf in Italië, dat duurde van tot , kwam Peter Paul Rubens in contact met de schilderijen van Caravaggio. Kenmerkend aan zijn werk zijn een sterk contrast tussen licht en donker, krap in het beeldvlak geplaatste figuren en een groot realisme. Dit nachtstuk, dat Rubens omstreeks schilderde, is een van de vroegste werken in Caravaggio’s trant in de Nederlanden. We zien een oude vrouw met een bijna opgebrande kaars in de hand. Over haar linkerschouder leunt een jongen, die zijn kaars aan de hare probeert aan te steken. De vrouw schermt de kaars met haar linkerhand af, waardoor het heldere licht wordt afgezwakt tot een rossige gloed die alleen de gezichten en een deel van de kleding verlicht en de rest in het halfduister laat.

De voorstelling werd kort na in prent gebracht. Rubens gaf een van de proefdrukken een onderschrift in het Latijn, dat luidt: ‘Quis vetet apposito, lumen de lumine tolli, Mille licet capiant, deperit inde nihil’ (‘Wie zou verbieden licht te halen van licht dat nabij is, ook al zijn het er duizend die dat doen, het wordt er niet minder door’). Dit citaat uit Ars Amatoria (De kunst van de liefde) van de antieke dichter Ovidius staat in een passage met een aanmoediging om jeugdige schoonheid te benutten waar het de liefde betreft. Ovidius