Viviane de muynck zoon michel
De Muynck en de Muze
Wie is er bang van Viviane De Muynck? Als we het even hebben over haar wat vreemde status - al karakteractrice van toen ze met acteren begon, grande dame in Frankrijk, maar anderzijds bij ons nog niet helemaal zalig verklaard zoals pakweg Jan Decleir - vertelt ze dat er wel eens iemand met het zweet in de handen tegen haar heeft staan praten, met een ontzag waarvan ze geen benul had dat ze het kon inboezemen. Ik controleer even hoe dat met mijn handen zit, maar de manier waarop iets in haar bovenlip en het puntje van haar neus naar een allervriendelijkste grimas zoekt telkens ze één van haar voorbeeldig gearticuleerde betoogjes afsluit, is meer dan geruststellend.
Chagall tot Kokoshka
Laten we wel wezen. Viviane De Muynck, net zestig geworden, is al jaar en dag een theatermonument. Als we dromen van een uren durend Vlaams filmepos met een uitgebreide droomcast van onze allerbeste acteurs, dan speelt Viviane De Muynck daarin steeds een hoofdrol. Die hoofdrol vervult ze al meer dan tien jaar in het oeuvre van Jan Lauwers en zijn Needcompany. Eerst was er Le Pouvoir, de tweede aflevering in The snakesong trilogy, onlangs werd Isabella's kamer na ondermeer het eclatante succes in Avignon in , een nieuwe mijlpaal. Maar omdat iedereen bij Needcompany speeltijd
Viviane De Muynck in De Rotonde na de dood van haar enige zoon: "Hij is er altijd, hij zit op mijn schouder"
Na de dood van haar man, werd Viviane De Muynck moeder én vader van haar enige zoon. "Dat is niet gemakkelijk. Dat zal iedere vrouw die in zo'n positie terecht komt weten. Het is een spagaat. Je moet werken, geld verdienen, financieel proberen rond te komen om je rekeningen te betalen én een kind zo goed mogelijk proberen te begeleiden. Een kind dat bovendien verdriet heeft. Want dat was echt vreselijk. Toen ik hem vertelde dat zijn papa was ingeslapen en nu boven op een wolkje naar hem zat te kijken, veranderde zijn gezicht niet. Maar die ogen, het water stroomde uit zijn ogen. Zo'n intens verdriet."
Gat in het hart
Intussen is de zoon van Viviane ook overleden. Acht jaar geleden. "Het is mijn dagelijkse gruwel. Een moeder die een kind verliest, dat kan je niet beschrijven. Zeker niet als je alleen bent met je kind en het wordt plots uit het leven geplukt. Een oom zei mij na de dood van Michel: 'Er is nu een gat in je hart en dat gat zal altijd blijven. Het enige wat je kan doen, is de randen van dat gat zo sterk mogelijk maken zodat je dat gat in je hart kan dragen.' Dat is mij altijd bijgebleven en het klopt helemaal."
"Vergeten doe je niet.
Zij studeerde toneel aan het Conservatorium van Brussel en was leerlinge van Jan Decorte. Aansluitend werkte ze met De Mannen van Den Dam, Maatschappij Discordia, Ivo van Hove en Jan Joris Lamers.
In ontving ze de Theo d'Or voor haar rol van Martha in 'Who’s Afraid of Virginia Woolf?' in een regie van Sam Bogaerts bij het gezelschap De Witte Kraai. Verder speelde ze onder meer bij Toneelgroep Amsterdam, Het Nationale Toneel in Den Haag, het Zuidelijk Toneel Eindhoven, het Kaaitheater, Brussel en Muziektheater Transparant. Ze was ook gastartiest bij The Wooster Group (New York).
Sinds '93 is ze vooral actief bij Needcompany. Voor 'DeaDDogsDon’tDance/DJamesDJoyceDeaD' schreef ze samen met Jan Lauwers de tekst. Daarnaast nam zij de bewerking van de tekst 'Alles is ijdelheid' voor zich, naar het gelijknamige boek van Claire Goll. In Frankrijk werd haar reputatie vooral bevestigd door haar optreden in 'De Kamer van Isabella' ().
Daarnaast was ze ook als regisseuse aan het werk in Duitsland. In het Deutsches Schauspielhaus in Hamburg creëerde ze in 'Die Vagina Monologe', en - in een bewerking van William Faulkner – 'As I Lay Dying' (). In kreeg zij de Vlaamse Cultuurprijs voor Podiumkunsten.
Viviane De Muynck acteerde onder meer in 'Vincent & Theo' (regie Robert Altman)
Met &#;Niet Schieten&#; verfilmde Stijn Coninx de hallucinante biografie van David Van de Steen, die als kind één van de aanslagen van de Bende van Nijvel overleefde, maar wel zijn beide ouders en zijn zus verloor.
Het is 9 november wanneer de Bende de Delhaize van Aalst binnenvalt. Recht over de supermarkt wonen Albert en Metje, grootouders van de familie, die de aanslag voor hun ogen zien gebeuren.
Na het vermoorden van zijn ouders wordt de jonge, zwaargewonde wees opgevangen door zijn opa en oma, die als slachtoffers in een ware Kafkaïaanse nachtmerrie terechtkomen: Albert is &#; net als alle andere nabestaanden &#; wanhopig op zoek naar Continue reading &#;NIET SCHIETEN (Stijn Coninx)&#; »
Kort samengevat: Mario is een grote mond uit Gent, vol met plannen voor een grootse politieke carrière.
Op een dag krijgt hij echter te horen dat hij MS heeft: aanvankelijk bestrijdt Mario zijn ziekte nog met levenlust en humor, maar al even snel laat hij ook merken dat hij eruit wil stappen van zodra zijn bestaan ondraaglij
"Aan cosmetische ingrepen doe ik niet, ik tuig me met hoeden en stola's"
Na het interview, als de lift van het flatgebouw naar haar 21ste verdieping kruipt en zij leunend tegen de deurpost afscheid neemt, verklapt ze nog een geheimpje. "Ik ga nooit het toneel op zonder een vleugje Allure van Chanel. En o wee als ik deze eau de toilette vergeten mee te nemen ben. Dan is de loge te klein."
Verder dan deze anekdote gaat enige gelijkenis van Marilyn Monroe - 'What do you wear at night?' 'Chanel N°5' - niet.
Als het over haar handelsmerk gaat, zegt de rokende actrice: "Mijn lage, hese stem is die van een sopraan die zich achter een alt verbergt en de mogelijkheden van een bas inhoudt."
Ze citeert daarmee Kristin Linklater, die jarenlang als assistente van Iris Warren werkte. Warren en Linklater zijn toonaangevende stemcoaches in het Verenigd Koninkrijk die tot in Hollywood hun volgelingen hebben.
Láng geleden werd Viviane De Muyncks stem door Linklater getraind: "Vergeet niet dat ik uit de tijd van podia zonder versterkers kom. Dat betekent: we moesten vanaf de scène op een gewone manier mededeelzaam zijn en tegelijkertijd dienden we een groot bereik te behalen. Zo breed spreken, zonder te roepen, vereist een uiterste stembeheersing en een verfijnd gevoel vo