Insomnia j.c. bloem
Biografie Bulletin /1
‘Uit handen van biografen en andere pluizers’
De verdwenen jeugdverzen van J.C. Bloem
Bart Slijper
Vorig jaar verscheen in het tijdschrift De Parelduiker een artikel waarin een onbekend gedicht van J.C. Bloem werd aangehaald, dat uitsluitend afkomstig kon zijn uit een van de cahiers met jeugdverzen waarover Bloems in overleden echtgenote, Clara Eggink, altijd heeft gezegd dat ze die ‘tijdig zou vernietigen’. De auteur van het artikel ontkent dat hij de beschikking over de inhoud van die cahiers heeft, hoewel veel op het tegendeel wijst. De biograaf mist zo mogelijk belangrijk materiaal.
J.C. Bloem () hield in zijn jeugd cahiers bij met daarin de netafschriften van zijn gedichten. Deze netschriften - die een goudmijn moeten zijn - hebben geleid tot een klein drama. Clara Eggink (), tot Bloems dood diens steun en toeverlaat, schrijft in haar zeer persoonlijke biografie Leven met J.C. Bloem uit ‘Er is geen sprake van dat uit deze cahiers ooit gepubliceerd zou kunnen worden. Ik zal mijn uiterste best doen ze uit de handen van biografen en andere pluizers te houden door ze tijdig te vernietigen. Ik krijg tranen in mijn ogen bij de gedachte, maar het moet, want ik weet dat Jacques het niet anders zou
De bedelaar
Heet mij niet zitten aan uw blanke tafel,
Bij t ongewende zilver en kristal;
Laat niet verkwijnen t schoon van vuil en rafel
Naast uwer pronkgewaden purpren val.
Geef mij geen wildbraad, dat in duizelschijnen
Van spiegelende luchters dampend praalt;
Laaf mij niet met uw koelgestoopte wijnen,
Uit rag en vocht van kelders opgehaald.
Verstoot mij naar de lage, zwarte keuken:
Onder der zware balken molm en roet
Ete ik uit vaatwerk, bros van bruine breuken,
De simple spijze, die vermoeiden voedt.
Daar zullen uw dienaren, na volbrachte
Dagtaak, zich rond mij scharen bij de haard,
En naar de wijze luistren, die hun nachten
Met woorden, diep van nieuwe droom, verklaart.
Wanneer mijn lijf gesterkt is en mijn voeten
Geheeld zijn, ga ik heen bij t avondrood.
Niet als een vreemde zal k den nacht gemoeten:
Hij brengt mij wel naar de einder, die steeds vlood.
Jacob Cornelis Bloem ( – )
Een korte inkijk in dichters leven
J.C. Bloem is rusteloos en zwaarmoedig van aard. Kan als gepromoveerd jurist in geen enkele aanstelling voldoening vinden. Meestal, niet zelden al na korte tijd, pakt hij zijn biezen of wordt hij ontslagen wegens gebleken ongeschiktheid. Hij loopt de kantjes ervan af. Toch vindt hij steeds weer eld
Nieuwsbrief J.C. Bloem
Vandaag precies vijftig jaar geleden overleed de dichter J.C. Bloem. Voor de gelegenheid is de uitstekende Bloem-biografie van Bart Slijper herdrukt. Aanstaande zondag wordt Bloem, bij zijn graf in Paasloo, geëerd met poëzie en muziek.
In dit korte lijstje vindt u onder meer originele brieven, efemeer drukwerk, een foto en een visitekaartje geen boeken.
1. BLOEM, J.C. Albert Verwey. Ter inleiding. In: Catalogus van de Albert Verwey tentoonstelling bij de firma L.J.C. Boucher te s-Gravenhage 20 mei tot 1 juni. Geniet. 8 p. 1e druk. Iets verbleekt en met de naam Elenbaas op de voorkant.
verkocht
* Artikel door J.C. Bloem, eigenlijk een korte kenschets van het werk van Verwey, gevolgd door een uitvoerige bibliografie van diens werken.
2. BLOEM, J.C. De wijn. (Gedicht). In: De Wijn. Maandblad gewijd aan de belangen van den wijnhandel, tevens officieel orgaan van de Vereeniging van Nederlandsche Wijnhandelaars. Jrg. 11, nr. 1, maart ). Zwolle, Erven J.J. Tijl, 32,0 x 22,0 cm. Ingenaaid (omslag André Verhorst). 60 p. Met illustraties. 1e druk. Ezelsoortje onderaan, enkele kleine onvolkomenheden, maar een goed exemplaar.
verkocht
* Wanneer wij soms dit ons toch dierbaar land misprijzen () verlangt ons ha
Bril
Zo staat het in Leven met () van Clara Eggink. Dit speelt in Zij was toen 25 en hij Er werd gescheiden. Het kind werd toegewezen aan de dichter en een huishoudster. Ze gingen wonen op Kijkduin. 'Het huis in Kijkduin was wel Jacques' beste vondst op huizengebied.'
Maar Clara moest wel regelmatig bijspringen. De bungalows buiten de stad in het duingebied waren goedkoop te huur. 'Het gevolg was dat er wat uitzonderlijke mensen terecht kwamen Onvolledige gezinnen, zoals men dat tegenwoordig uitdrukt, kunstenaars en andere lieden die het met de maatschappelijke ernst niet zo nauw namen.'
Bloem dus, met zoontje Wim. Maar hoe ging het verder met Clara? 'Nu was het noodlot wel een wezen - als je het zo noemen kan - dat altijd een grote belangstelling voor me had. Ik begon me net een beetje te schikken toen het Jan Campert voor mijn neus zette. Nee ik ga niet klagen over mijn tweede huwelijk. Maar de waanzin was het wel. Het heeft ook maar kort geduurd, anderhalf jaar of zoiets.'
Bloem nam het sportief op, hij mocht Jan Campert wel. Met als gevolg dat er op Kijkduin, Duinlaan - het huis bestaat nog - een huishouden ontstond bestaande uit Jan Campert en Clara Eggink, met twee kinderen: Wim Bloem en Remco, het zoontje van Jan en Joekie Broedelet. En het wordt nog inge
biografie: J.C. Bloem
J.C. Bloem [ - ]
Jakobus Cornelis (Jacques) Bloem werd in te Oudshoorn geboren. Zijn vader was daar burgemeester.
Jacques volgde, evenals zijn zusje en broertje, eerst privéonderwijs, voordat hij naar de lagere school in Oudshoorn ging. Als jongen gaf hij al blijk van interesse in poëzie, onder andere door Franse dichtwerken van Victor Hugo te lezen.
Na de lagere school bezocht hij vanaf de HBS in Leiden. Hij nam vanwege de grote afstand tot het ouderlijk huis zijn intrek bij zijn jonge geschiedenisleraar J. Kunst. Hij voelde zich in Leiden eenzaam, maar maakte toch wel vrienden. Zijn resultaten op school waren, behalve voor de vakken Frans, Nederlands en geschiedenis, matig, als gevolg waarvan hij de vierde klas moest overdoen; hij zakte vervlogens ook nog voor zijn eerste eindexamen.
Bloem had geen zin om zich in te spannen voor zaken waar hij geen aanleg of interesse voor had, een eigenschap die zich later tijdens zijn werkzame leven ook zou manifesteren. Bloem deed de hoogste klas over aan de HBS in Amersfoort, waardoor hij weer thuis kon gaan wonen. Hij slaagde dat jaar en wilde graag Nederlandse Letteren gaan studeren, maar zijn vader was daar op tegen wegens het tot het leraarschap beperkte maatschappelijk perspectief van neerlandi