Paul michael amanda bynes

'Fraeye historie ende al waer/ Mach ic u tellen, hoort naer' Vervolgens kreeg het publiek een fijn verhaal te horen over twee inbrekers die een slechterik gingen beroven. De ene, Karel de Grote, had echt bestaan, maar was in inbrekersvermomming; de andere boef blijkt een goeierd te zijn, trouw aan zijn koning. Een bevredigend verhaal: het kwaad wordt bestreden.

'Al waer' is een leugentje van de verteller van Karel en de Elegast, een doorzichtig leugentje. Net echt, maar niet heus. Verhalen zijn het echte leven niet, dat wisten de dertiende-eeuwse toehoorders best. Toch moet een goed verhaal geloofwaardig zijn. Want hoe overtrokken, dramatisch of satirisch ook, verhalen vertellen altijd iets over de wereld waarin wij leven, de onze, de enige. Goede schrijvers liegen de waarheid.

In de eeuwen tussen de Karel- romans en zijn de mogelijkheden van de verbeelding uitputtend verkend. In de achttiende eeuw hadden schrijvers nog trucjes nodig om te tonen dat ze aan het verzinnen sloegen. Vertellers spraken de 'beste lezer' aan, sleurden hem door het verhaal en gaven commentaar op het vertelde. Ze presenteerden hun verhaal als een roman-in-brieven of brief in een fles gevonden. Het was een grote ontdekking van negentiende-eeuwse schrijvers als Flaube