Paul delvaux wikipedia
Paul Delvaux en zijn universum
Tot en met zondag 16 maart loopt in La Boverie in Luik, Parc de la Boverie 3, de tentoonstelling ‘Paul Delvaux en zijn universum’.
“Op mijn 65ste verjaardag op dinsdag 10 december heb ik mijzelf verwend en hebben Sonja en ik dit initiatief bezocht.
We slaan zelden een tentoonstelling in La Boverie over.
De expositie is opgebouwd naar aanleiding van de ste verjaardag van het surrealisme.
Doorheen het parcours krijgen we beter inzicht waar het werk van Paul Delvaux zich situeert binnen het surrealisme en binnen het ruimer kader van de kunstgeschiedenis.
‘Paul Delvaux en zijn universum’ werpt een nieuw licht op het tijdloze werk van de Belgische en wereldberoemde schilder.
Een aantal schilderijen van de meester gaan in dialoog met originele werken van andere bekende schilders, zoals James Ensor, Pablo Picasso en René Magritte.
Het is een formule, die tegenwoordig meer en meer wordt toegepast in musea.
Paul Delvaux had een zwak voor treinen en voor vrouwen. Zij komen dan ook vaak terug in zijn oeuvre.
Er zijn ook heel wat foto’s van de kunstenaar te bekijken, onder andere in zijn atelier.
Een mooi parcours met veel werken.
Zeker de moeite waard om de verplaatsing naar Luik te maken.”
___
Wereld van Paul Delvaux (de)
Een historische film aangezien dit de eerste ontmoeting van Henri Storck met de film over de kunst is. Een origineel succes dat de verkenning van het schilderij op de voorgrond plaatst en er een kwaliteitsvolle tekst en dito muziek aan toevoegt. Het is een cinematografisch gedicht, waarbij de realisator instinctief heeft aangevoeld wat zijn constante zal worden: het schilderij primeert. Hij geeft zichzelf altijd de rol van ontcijferaar van een picturaal universum, waarin de wereld van de schilder en diens werk belangrijker zijn dan de biografie.
In De wereld van Paul Delvaux volgt de camera de lijven, de architectuur, de perspectieven, terwijl hij begeleidt en onthult wàt de fictie ervan is, wat ze tonen en welke emoties ze oproepen. De camera doorloopt de schilderijen zoals een oog een verhaal leest. Ook de muziek en de tekst spelen in op het equivalentieprincipe dat de kracht van het beeld herhaalt en aan de klankband de rol van een poëtische versterker geeft. Meditatie, incantatie, elegie: dit in-beweging-brengen van een immobiele wereld geeft uiting aan de sensualiteit van de afwezige grote en mooie vrouwen en aan de psychoanalytische resonanties van het universum van de schilder. Toppunt van lef: de film is in zwart-wit en di
Belgische kunstenaar
Vlaams expressionisme
Delvaux werd aan het begin van zijn loopbaan sterk beïnvloed door het Vlaams expressionisme van onder andere Gustave De Smet en Constant Permeke. In bezocht hij de tentoonstelling 'Pittura metafisica' van Giorgio De Chirico. Hierdoor veranderde zijn kunstopvatting drastisch. In de jaren dertig werd Delvaux met René Magritte de belangrijkste vertegenwoordiger van het surrealisme in België.Surrealisme
Net als Giorgio De Chirico en René Magritte koos Paul Delvaux voor schijnbaar realistisch geschilderde, maar mysterieuze en onwerkelijke voorstellingen. Zijn schilderijen zijn vergelijkbaar met het werk van Carel Willink. Delvaux schilderde meestal bewegingsloze naakte vrouwen in een verlaten gebouw of landschap. De vrouwen staan als monumentale beeldhouwwerken in de ruimte en kijken de beschouwer mPaul Delvaux brengt iconen bij elkaar in zijn schilderijen
Paul Delvaux - De wakkere dromer
Hij wilde zich zelfstandig ontwikkelen en heeft er lang over gedaan om de roem te krijgen die hij zo graag verlangde. Zijn oeuvre heeft een aantrekkelijke hoeveelheid bereikt, die ruim voldoende is om fascinerende tentoonstellingen te organiseren. De tentoonstelling “Paul Delvaux - De wakkere dromer” in Museum Cantini te Marseille liet Paul Delvauxs eigen universum uitgebreid zien. Delvauxs ontwikkeling wordt gekenmerkt door de confrontatie met talrijke en diverse esthetische ervaringen, van het schilderen van Vlaamse landschappen tot de ontdekking van het surrealisme en Giorgio de Chirico, via de Vlaamse expressionisten en Modigliani.
Hij bracht als een discrete en zwijgzame schilder die vaak twijfelde, in zijn poëtische en intieme scheppingen een eigen beeldtaal. Daaruit ontstonden de iconen van zeer schaars geklede dames, treinen en stations. Zijn prachtige werken vervelen nooit en blijven van begin tot het eind van de tentoonstelling uiterst boeiend. In de bijbehorende rijk geïllustreerde catalogus kunnen alle kunstliefhebbers en fans van het werk in de vorm van schilderijen en tekeningen van Paul Delvaux ook genieten van de schoonheid en verrassingen.
Dankzij de uitgebreide
Paul Delvaux of de vervreemding
Storcks tweede film gewijd aan Paul Delvaux. In kleur ditmaal. Een reportage gaat als proloog vooraf. Hierin praat de schilder in zijn atelier over zijn liefde voor het tekenen, het perspectief, over thema’s die hem inspireren (treinen, lampen, skeletten), kortom, over de problemen van de schilderkunst en over zijn manier om die aan te pakken.
De film zelf is een lange wandeling gemaakt door een langzame camera, die enkele zeer beroemde schilderijen verkent, alsook de wereld van de grote onbeweeglijke vrouwen met de verdwaalde blik. Het gedicht en de muziek zijn op mimetische wijze binnengeslopen om aan de droomlandschappen klank te geven.
Realisatie : Henri Storck
Synopsis en tekst : René Micha
Beeld : Paul De Fru, geassisteerd door Jean-Pierre Etienne en Pierre Bellemans
Montage : Henri Storck, geassisteerd door Alain Marchal
Gedicht : Henri Bauchau, gesproken door Monique Dorsel
Stem : Jean Servais
Muziek : Philippe Arthuys
Fotografie : Charles en Virginia Leirens
Productie : Films Henri Storck
Productieleiding : Baudouin Mussche
Film opgedragen aan Luc Haesaerts en André Souris
Opdrachtfilm van het ministerie van Cultuur en de R.T.B.
De film wordt gewoonlijk voorafgegaan door een 8 minuten duren