Niels waarlo biografie
Degelijk maar onopvallend: de Australische linkse kandidaat-premier waar de kiezer geen mening over heeft
Toen hij 9 was stond Anthony Albanese al flyers uit de delen voor de Labor Party, herinnert hij zich. Met zijn moeder en grootouders ging hij mee naar bijeenkomsten van de lokale tak in Sydney, hij was nog een tiener toen hij zich bij de partij voegde. Zelfs zijn voormalige vrouw, van wie hij in na bijna twintig jaar scheidde, is een prominent Labor-politicus.
Maar dat hij leider zou willen worden van deze partij, kwam volgens de inmiddels jarige Albanese zelf pas laat in hem op. Hij zag zichzelf vooral als iemand met een adviserende rol, die op de achtergrond invloed uitoefende. Dat veranderde pas toen voormalig leider Kevin Rudd de verkiezingen van niet wist te winnen. Albanese stelde zich verkiesbaar om hem te vervangen, en verloor.
Geduld
Gelukkig is hij geen gehaast type, zoals hij enkele jaren later zou benadrukken in een toespraak toen hij maar liefst twintig jaar in het Australische parlement zat. “Ik ben geduldig, ik ben fan van de Souths”, zei hij volgens de biografie die Karen Middleton over hem schreef, doelden op rugbyclub The South Sydney Rabbitohs. Die behaalde toen al decennia matige resultaten.
Het geduld van de ervaren sociaaldemocraat werd in beloo
Fipronil is een insecticide dat muggen, vlooien, kakkerlakken en luizen doodt. Je kunt het kopen bij de drogist om je hond of kat mee te ontvlooien. Gebruik bij kippen is verboden, maar de jongens van Chickfriend deden het toch. Dat was tegen de wet, dus startte overheidswaakhond NVWA een strafrechtelijk onderzoek. Daarnaast moest de NVWA beslissen of de hoeveelheden fipronil die ze in eieren vonden schadelijk voor mensen konden zijn. Daar hebben we eigenlijk geen antwoord op, onderzoekers zouden daarvoor uiteenlopende hoeveelheden fipronil aan mensen moeten geven en kijken wat het doet, en dat kan natuurlijk niet. Daarom wordt dat onderzoek gedaan bij ratten. Daaruit blijkt hoeveel fipronil of andere chemische stoffen ratten maximaal kunnen verdragen zonder nadelige effecten. De maximaal toegestane hoeveelheid bij mensen is een honderdste deel daarvan. Rattenproeven voorspellen niet zo goed wat een stof doet bij mensen,[i]daarom is de wettelijke norm voor een chemische stof in eten altijd honderd keer lager dan de hoeveelheid die onschadelijk is gebleken voor ratt
LAGE DRUK
Het buzzt lekker rond waterstof in Noord-Nederland. Ondernemers zijn bezig, clubs ontstaan, van bovenaf wordt de groene waterstofeconomie aangezwengeld. Het Noorden is hard bezig een grote kans te creëren. Het inkoppen komt daarna.
Het is nog maar luttele jaren geleden dat waterstof vooral in verband werd gebracht met de Hindenburg, met de H-bom, met rare Japanners die een auto met fuel cell maakten, met een gevaarlijk goedje dat vooral door dromers als kans werd gezien. Je kunt je er anno nu weinig meer bij voorstellen. Het Noorden investeert fors in technologie die het gebruik van waterstof dichterbij brengt. Sterker nog: waterstof wordt al gebruikt, op steeds grotere schaal.
Platgeslagen is dat logisch. Tel maar mee. We moeten in snel tempo onze uitstoot verlagen, de Groningse gaskraan wordt dichtgedraaid, we zitten met een uitdaging om alle groene energie die we opwekken in goede banen te leiden. Op al die uitdagingen kan waterstof een antwoord vormen. Daar komt nog bij dat al die duizenden mensen die nu een baan hebben die op de één of andere manier met het winnen van aardgas te maken heeft, goed aan het werk kunnen in de technologie rond het produ- ceren en vervoeren van waterstof.
Dat zien steeds meer partijen. Specialistische ondernemingen als Holth
Plan om koffiecups te recyclen mag doorgaan: waakhond ziet geen concurrentiegevaar
Jaarlijks gebruiken Nederlanders ongeveer twee miljard koffiecapsules, in overgrote meerderheid van plastic en aluminium. Negen producenten, samen goed voor 90 procent van de Nederlandse markt, willen ze uit huishoudelijk afval laten vissen om ze te recyclen.
Het kan risico’s opleveren als bedrijven samenwerken, zoals uitsluiting van concurrenten of prijsverhogingen, maar in dit geval ziet ACM geen probleem. Die juicht samenwerking op het gebied van duurzaamheid juist toe.
Over de auteur
Niels Waarlo is economieverslaggever van de Volkskrant. Hij schrijft onder meer over duurzaamheid, de circulaire economie en de hightechsector.
Wel plaatst de toezichthouder een kanttekening: de koffiebedrijven moeten zich niet blindstaren op hun poging plastic en aluminium te recyclen. Volgens de ACM moeten ze blijven werken aan alternatieven, zoals composteerbare capsules. Zo bracht Nespresso dit jaar nog cups op papierbasis uit, die thuis op de composthoop kunnen.
Momenteel is het al mogelijk aluminium cups apart in te leveren voor recycling. Slechts ongeveer een kwart van de klanten doet dit, schat de koffiebranche. Vandaar dat de branche wil investeren in de scheidingsinstallaties van afvalsort
Unilever wil af van De Vegetarische Slager, meldt Britse nieuwszender
De stap zou passen in de strategie van bestuursvoorzitter Hein Schumacher om het aantal voedingsmerken van Unilever uit te dunnen. Zo overweegt Unilever de ijsjesafdeling af te stoten, met merken als Magnum, Ola en Ben & Jerry’s. “Ik geloof in minder, groter, beter. En we kiezen ervoor om daar naar te handelen”, zei Schumacher vorige week tegen de Britse zakenkrant Financial Times.
Schumachers voorganger, Alan Jope, kreeg kritiek van aandeelhouders die vonden dat Unilever veel te veel merken bezat. Daardoor zou het management niet genoeg aandacht hebben voor de belangrijkste groeiers, zoals Knorr, Hellmann’s en Dove.
Als De Vegetarische Slager in de verkoop gaat, wil dat niet per se zeggen dat het daar slecht mee gaat. Volgens de bronnen van Sky News groeit het bedrijf zelfs flink. Unilever zou al diverse potentiële kopers hebben benaderd.
Eerder deze maand meldde persbureau Reuters al op basis van bronnen uit het bedrijfsleven dat Unilever zou overwegen meerdere Nederlandse voedingsmerken, waaronder Unox en Conimex, te verkopen. Deze merken zouden desalniettemin winstgevend zijn. Het bedrijf zou ook van merken uit andere Europese landen af willen. Dit heeft Unilever eveneens niet bevestigd.