Mark twain quotes
Ten onrechte, blijkt opnieuw als je het nu (her)leest.
Wat heet, dit merkwaardig ongrijpbare én modern aandoende mengsel van jeugdmemoires, journalistiek en (sociale) geschiedschrijving, vol associatieve uitweidingen en smakelijke anekdotes, is een woest kolkend wonder van vertelkunst.
De opzet ervan lijkt overzichtelijk. Na wat informatieve hoofdstukken over de ontdekking en vroege geschiedenis van de rivier begint een kleine kroniek van zijn eigen belevenissen tijdens de laatste hoogtijdagen van de raderbootvaart. Het emotionele hart van het boek, waarin hij met liefdevol ontzag de machtige rivier beschrijft die naar believen haar eigen oevers verlegt en de bijna onmenselijke kennis die nodig was om haar te bevaren. En terwijl grofgebekte leermeesters tot leven komen, vertelt hij over zijn blunders en triomfen, klein geluk en grote rampen. (Zoals die ontroerende scène waarin zijn broer Henry na een scheepsongeluk sterft.) Daarna, na die biografische knipoog, volgt het verslag van een niet-zo-sentimentele reis die hij in over de Mississippi maakte langs sporen van dat verleden en wat daar, met het oprukken van het industriële tijdperk, inmiddels voor in de plaats kwam.
Op zichzelf zou dat al boeiend genoeg zijn geweest.
Maar binnen die tweeluikvorm kron
Slavernij als pijnstiller
Hoe kan een wateroppervlak een betekenisvol boek worden? Misschien dat het een dichter lukt om, bijvoorbeeld, rivierwater in veertien versregels te vangen. En wie kan die stroom ook nog eens omtoveren tot een metafoor die ook nog eens een machtige en moeilijke maatschappij weerspiegelt? Laat dat maar over aan Mark Twain (), die vóór de Amerikaanse Burgeroorlog jarenlang als vorstelijk betaalde loods op een raderboot de Mississippi op en af is gevaren. Hij kende elke stroomversnelling, ondiepte, gevaarlijke geul, verraderlijke bocht, omgevallen boom, elk gezonken wrak en wat niet al van die rivier tussen St. Paul en New Orleans. Een Mississippi-gids moest een geheugen als een pot hebben.
Twain, grootmeester van het sterke verhaal en de humoristische hyperbool, laat in zijn feitelijke én soms fictieve Leven op de Mississippi () zien hoe lang de leerweg van een goede loods op de wispelturige en voortdurend veranderende Mississippi halverwege de negentiende eeuw was. Maar hij vertelt en passant over de ontdekkingsgeschiedenis van de rivier, over de systematische uitroeiing van de indianenstammen langs haar oevers, over hun mythische scheppingsverhalen en over het verschijnen en verdwijnen van dorpen en steden in het stroomgebied. Mensenkennis heeft
Mark Twain
door Ineke Haykens
Mark Twain werd onder de naam Samuel Langhorne Clemens op 30 november in Missouri geboren. Het grootste deel van zijn jeugd bracht hij door in het stadje Hannibal aan de Mississippi. Hij was de jongste van zes kinderen. Zijn vader had rechten gestudeerd, maar was boer, handelaar en vredesrechter. Zijn vader was een vrijdenker, zijn moeder verzette zich tegen elke godsdienstige invloed. Dit maakte dat Twain later een levensfilosofie aanhing van het rationeel individualisme. Toen Samuel twaalf jaar was, stierf zijn vader. Hij moest van school om geld te gaan verdienen. Als dertienjarige ging hij bij de krant van zijn broer werken. Daar schreef hij zijn eerste satirische stukjes. Toen hij achttien werd ging hij zwerven; hij werkte onder andere als zetter aan de oostkust en in het westen. In was hij van plan naar Zuid-Amerika te gaan om daar fortuin te zoeken, maar hij liet dat plan varen en werd loods op de Mississippi. Daar bleef hij vier jaar. Toen de Burgeroorlog uitbrak werd hij verslaggever. Hij nam het pseudoniem ‘Mark Twain’ aan. Het is een loodskreet en betekent ‘twee vadem diep’. In trouwde hij met Olivia Langdon. In gingen zij in Hartford, Connecticut wonen. Zij behoorden daar tot een grote kring van we
moors magazine
Het opmerkelijkste boek dat de laatste tijd verschenen is, is de autobiografie van De Man Die Honderd Jaar Dood Is &#; Mark Twain had in zijn testament laten opnemen dat zijn autobiografische geschriften pas honderd jaar na zijn dood mochten worden gepubliceerd, en had waarschijnlijk zelf gedacht dat dat er nooit meer van zou komen, maar nu, na honderd jaar, blijkt dat Twain de modernste, eigenzinnigste autobiografie heeft gecreëerd die ooit geschreven werd.
In het eerste deel werd al duidelijk dat je als lezer geen afgerond verhaal kon verwachten dat keurig van geboorte tot dood het leven van Samuel Clemens langs zou lopen, want Twain was niet alleen schrijver maar ook journalist, en hij gooit in zijn autobiografie bovendien alles door elkaar. Dat wil zeggen dat hij al vertellend van de hak op de tak kan springen, waar zijn geheugen hem op dat moment maar heenvoert, waarbij anecdotische zijsprongen niet gemeden worden. Associatief, humoristisch, amusant, en altijd boeiend.
Daarnaast worden er ook kwistig journalistieke stukjes tussen de dagboekachtige verhalen geplakt, en is een groot deel van de autobiografie gedicteerd, en niet geschreven, wat weer een heel directe stijl oplevert.
Als je de gebonden versie van deel 2 aanschaft krijg je bovendien een boe
biografie: Mark Twain
Mark Twain [Florida - Connecticut ]
(pseudoniem van Samuel Langhorne Clemens)
Twain stamde uit een arme familie in de Amerikaanse Zuidelijke staten. Mark verhuisde toen hij vier was naar het stadje Hannibal aan de Mississippi.
Na zijn vaders dood in ging hij van school en werd drukkersleerling; op 16 jarige leeftijd werd hij loods op de Mississippi.
Toen het verkeer op deze rivier door het uitbreken van de Burgeroorlog werd stopgezet, werd hij verslaggever voor de Territorial Enterprise in Virginia City.
Zijn faam als humoristisch schrijver dateert uit , toen zijn verhaal 'The celebrated jumping frog' in de Saturday Press verscheen.
Twain maakte reizen o.a. door Europa en het Nabije Oosten; van deze laatste tocht bracht hij verslag uit in 'The innocents abroad' (), waarin hij verschillende aspecten van het Europese leven op de hak nam.
Hij trouwde in met Olivia Langdon, dochter van een van de rijkste en oudste New Yorkse families, waarna hij redacteur werd van de Buffalo Express. Volgens sommige critici heeft de puriteins-conservatieve omgeving waarin Twain door zijn huwelijk terechtkwam, de ontplooiing van zijn talent, m.n. de satirische en rebellerende kant ervan, in de weg gestaan.
In besloot Samuel Langhorne Clemens door het leven te gaan