Sacha bronwasser kinderen
Begin dit jaar verscheen ‘Luister’, de tweede roman van Sacha Bronwasser, die zich afspeelt in Parijs. Het boek trok meteen de aandacht van de critici waarna druk na druk van de persen rolde. Reden genoeg voor een interview met de succesvolle schrijfster en kunsthistoricus dat plaatsvond tussen de schuifdeuren van boekhandel De Drvkkery in Middelburg.
door Hein van Kemenade
Sacha Bronwasser (Rijswijk ZH ) groeide tijdens haar lagere-schoolleeftijd op in Groningen. De middelbare school doorliep ze in Valkenswaard en later studeerde zij twee jaar aan Sint Joost in Breda. Maar grafische vormgeving was haar stiel niet. Ze specialiseerde zich in kunst en werd kunsthistoricus. Bronwasser schreef twintig jaar lang freelance kunstkritieken voor de Volkskrant. Zij is nu betrokken bij het organiseren van kunstevenementen en schrijfster.
Het bijzondere aan Luister is dat het een heel sterke vertelkracht heeft en een spannende plot, terwijl er ook meerdere verhaallijnen op ingenieuze manier door elkaar lopen. De geest en de gedragspatronen van de jaren tachtig worden met de wetenschap van nu bekeken. Ogenschijnlijk niet ter zake doende elementen blijken later van belang te zijn. Verder maken allerlei details over Parijs de roman tot een heerlijke leeservaring.
Samenvatting
Een schuchter meisje, een ervaren docente, annex kunstenares, een Parijzenaar die rampen voelt aankomen: zij drieën zijn de hoofdrolspelers in dit knappe verhaal over een ongewone ‘coming-of-age, in een roerige tijd.
Biografie auteur
Sacha Bronwasser (*) werkte twintig jaar als freelance kunstcriticus voor De Volkskrant. Als journalist schrijft ze nu voor verschillende media over film en kunst. Haar romandebuut, ‘Niets is gelogen’, uit was al een succes, maar dit boek kreeg nog veel lovender recensies.
Tip:
Sacha Bronwasser ‘Niets is gelogen’
De aanwezigen bij een incident in een restaurant kijken naderhand heel verschillend terug op wat er gebeurde, maar zijn allemaal er sterk door beïnvloed.
Griet Op de Beeck ‘Kom hier dat ik u kus’
Een creatieve jonge vrouw heeft het erg moeilijk door de manipulatie van een aantal mensen met wie ze een relatie heeft.
Libris-kanshebber Sacha Bronwasser: ‘Ik kan niet zo goed liegen… nee wacht, dat was een leugen’
I Gij zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben
“Op zondagsschool hoorde ik allerlei mooie, spannende verhalen die me later, tijdens mijn studie kunstgeschiedenis, nog goed van pas zijn gekomen. Er werd bij ons thuis ook voorgelezen uit Woord voor woord, de kinderbijbel die door mijn vader steevast ‘Moord voor moord’ werd genoemd. Mijn ouders waren Nederlands-hervormd, een soort ‘gereformeerd-light’, niet al te braaf, al maakte het geloof wel deel uit van ons dagelijks leven. Daar kwam verandering in toen ik een jaar of tien was en we van Groningen naar Brabant verhuisden. Daar konden we geen gemeente vinden waar mijn ouders zich zo thuis voelden als daarvoor.
Mijn ouders gingen zich in de jaren tachtig inzetten voor Amnesty, voor Vluchtelingenwerk en kwamen in contact met groter onrecht dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden waardoor niet alleen hun blik op de wereld, maar ook hun godsbeeld veranderde. Ineens kenden ze Tamils die voor de oorlog in Sri Lanka op de vlucht waren geslagen en nu elke dag panisch bij de radio zaten om berichten over het thuisfront op te vangen. Vrij plotseling gingen ze niet meer naar de kerk want: als al deze vreselijke dingen konden ge
21 vragen aan Sacha Bronwasser
Wat was het leukste moment tijdens het schrijven van Luister?
Het leukste moment was toen ik begreep wat er met Philippe aan de hand was. Ik wist dat er iéts met hem was, en had al van alles bedacht, maar dat paste allemaal niet, werd te plat. Toen begreep ik ineens dat hij een gave had waardoor de toekomst en het verleden verbonden worden.
Fotografie speelt een belangrijke rol in uw roman. U bent kunstcriticus en curator. Kijkt u anders naar foto’s?
Het is niet anders dan kijken naar andere kunstvormen, maar het is niet mijn specialisme. Ik koos fotografie omdat deze roman met name gaat over kijken en bekeken worden. Zelfs het meest droge portret is een interpretatie van de fotograaf. De invloed van een fotograaf is zo groot.
Wat is een kunstwerk of kunstproject dat u grensoverschrijdend vindt?
Ik vind een kunstwerk niet snel grensoverschrijdend. Een project kan grensoverschrijdend zijn als de deelnemers eraan niet goed doorhebben waar ze aan meewerken, maar dat is iets anders dan dat een werk in zichzelf grensoverschrijdend is. Wat ik soms wel grensoverschrijdend vind, is een bepaald soort journalistieke fotografie waarin ellende in beeld gebracht wordt. Dat moet ook, om ons te informeren. Maar als zo’n foto dan de World Pres
Sacha Bronwasser
Sacha Elisabeth Bronwasser (Rijswijk (ZH), 24 december ) is een Nederlandse romanschrijfster, kunsthistorica, curator en presentator.
Biografie
Sacha Bronwasser groeide op Zuid-Holland, Friesland, Groningen en Noord-Brabant. Ze studeerde in Breda, Parijs en Amsterdam waar ze in een studie kunstgeschiedenis aan de UvA afrondde. Intussen was ze betrokken bij de oprichting van de postacademische kunstopleiding het Sandberg Instituut. Van schreef ze over beeldende kunst voor de Volkskrant en initieerde de Volkskrant Beeldende Kunstprijs. Ook schreef ze voor Vrij Nederland ('05). Ze organiseerde/programmeerde daarnaast diverse tentoonstellingen en filmprogramma's en werkte mee aan t.v.-uitzendingen van Kunststof TV (NTR) en Kunstuur (Avrotros). Als presentator/moderator is ze o.a. verbonden aan het IFFR. Sinds is ze host van de live (on- en offline) kunsttalkshow Stampa.
Na het non-fictieboek Zo Werken Wij () en bijdragen aan diverse bundels/catalogi debuteerde Bronwasser in met de goed ontvangen roman Niets is gelogen bij uitgeverij Ambo/Anthos. Haar korte verhalen De lotgevallen verschijnen op het online platform Mister Motley.
Bibliografie
- Zo Werken Wij (, non-fictie, uitgeverij nai)
- De Bron (/, non-fictie, studio MARK IT ZERO)
- Niets is gel