Willy peter reese biografie

JAAR

PRODUCTIE

ROL

REGISSEUR

PRODUCENT

(online commercial)

Dokter Moeyaerts

Karel Verpoest

Hooked Visuals

Proximus tv-commercial

Dokter

AMOK

AMOK

ADB Safegate (online commercial)

Vader

Jochen Decostere

New Impact

KBC (renovatie) tv-commercial

Klusser

Bernd Faass

FamousGrey / Hamlet

Centre for Safety and Development

James Zakira

Remco Kosters

Michel van de Laak

The Fight Against Corruption (UN)

Alex

Tom Lauwers

Tom's Cabin

Medisch Nederlands

Diverse

Nathalie Van der Perre

ULB

Vanzelfsprekend (editie 2)

Karel Peters (presentator)

diverse

Kasona

Nieuw leven

Rik

J. Stoefs / S. Van den Bossche

VOCVO

Proper Nederlands

Diverse sketches

J. Stoefs / S. Van den Bossche

Huis van het Nederlands, BXL

Talk Now! (Dutch BE)

Presentator

David McLean

Eurotalk (Londen)

Talk the Talk (Dutch BE)

Presentator

David McLean

Eurotalk (Londen)

Talk More (Dutch BE)

Presentator

David McLean

Eurotalk (Londen)

Tal

Mensje van Keulen Het andere gezicht

In &#;Het andere gezicht&#;, de eerste verhalenbundel van Mensje van Keulen sinds , komen alle aspecten van haar vertelkunst aan bod. Deze bundel bevat mysterieuze verhalen, maar ook weergaloze uitsneden uit het dagelijkse leven, die in hun warme realisme doen denken aan het allerbeste van Raymond Carver. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie

Fictie

Nederlands | 98 pagina&#;s (ePub2, 0,4 MB) | Olympus, Amsterdam |

E-book

Over de Styx

Grieken, Romeinen en de onderwereld

Beschrijving van de onderwereld volgens de Grieken en Romeinen door middel van alfabetisch gerangschikte trefwoorden.

Non-fictie

Nederlands | pagina&#;s | Athenaeum-Polak & Van Gennep, Amsterdam |

Gedrukt boek

Vertaald proza

Melancholie en verval: Het Amerikaanse Westen van Willy Vlautin

door Kris van Zeghbroeck

Willy Vlautin () is een Amerikaanse alternative country muzikant die vooral in Europa succes heeft met de bands Richmond Fontaine en The Delines. Naast songteksten schreef hij gaandeweg vijf romans die zijn liefde voor de literatuur kanaliseren. Muziek en literatuur (met tienerposters van The Jam en John Steinbeck als vroeg rolmodel) betekende een houvast voor hem en zijn ontsnappingsroute uit Reno (Nevada), waar hij geboren en getogen is. Een afgeleefde shithole vol zwervers en losers, als we op zijn songteksten en romans mogen afgaan.

‘I was pretty lost as a kid. I grew up in a place where prostitution is legal and a big rite of passage was a bunch of guys picking you up in a car and driving you to a whorehouse because it was your turn. You had to do it or you’d get a real hard time. That happened to me when I was 14 years old. When I was 19, I started hanging out in old mans’ bars instead of at my friend’s parties. It was a perverse way of feeling comfortable. Back then, I thought it was romantic to have a tattoo on your neck and start drinking at 10 in the morning, but now I try to run from all that stuff’. (The Guardian)

Vlautin

Ik zeg tegen Kitty: ‘Van dat contract bij Dicker en Thijs kom ik wel af. Zij mogen mij die kans toch niet onthouden maar jawel hoor. Ze zeiden daar &#;getekend is getekend&#;, je zit nog een jaar aan ons vast. Joop de Leur begint bij de Stehgeiger Wout Batenburg te smeken en te soebatten: ‘Laat me nou gaan, Wout. Ik heb een kans voor München. Zestig goudmark per avond. Let wel, goudmark, want in die tijd was een miljoen mark gewone mark nog geen cent waard. Hij zegt: niks mee te maken. Ik laat je alleen gaan als je zorgt, dat ik Reiff hier krijg. Die ken ik. Ik loop me benen uit me dinges, om die Reiff te krijgen, maar Reiff kon ook niet. Toen zei die Wout: ‘Goed, je mag als ik ook mee mag. Gewoon chantage’. Ik weer naar Robert Kierberg. (Van de Excellos Five). Die zei: Eerst proefspelen. Dan zien we wel. Ik dus proefspelen. Het was alsmaar parafraseren en spelen zonder pedalen. Net alsof je in een auto zit zonder gas­pedaal of frictie. En dan een uur met een trombone en een trompet. Weg cello. Helemaal nieuwe stijl. Zes Confrey noemden ze dat. Ik moest het banjoritme in­vullen. Het zweet brak me uit. Maar enfin ik had techniek genoeg, dus het ging. Dat heette dus jazz. Voor die Excellos Five was ik niet bang. Die Kierberg nam me zo aan voor München, maar