Wanneer werd juliana koningin
Juliana, vorstin in een mannenwereld
“Wespen!” noemde Juliana het journaille dat haar het leven zuur maakte. Tijdens haar afscheidsrede op 29 april , een dag voor haar abdicatie, herhaalde ze de klacht. Het koningschap is een mooi vak, maar hoge bomen vangen veel wind. “Dit maakt dat wat er in of rondom onze familie voorvalt dan ook vele malen vergroot in de samenleving overkomt. Dit feit beheerst dus evenzovele malen ons doen en laten. Het legt ons voortdurend zelfbeperkingen op en kan allerlei offers vergen.” Jolande Withuis kreeg bij de publicatie van haar biografie Juliana, vorstin in een mannenwereld soortgelijke verwijten te horen. Prinses Irene is “diep gekwetst” door het beeld dat van haar ouders in het boek wordt geschetst. Ze doet een beroep op de privésfeer, die volgens haar geschonden is. “Ieder gezin heeft het recht op een eigen leven achter gesloten deuren, ook deze familie.” Er schuilt enige ironie in dat verwijt. Juliana, vorstin in een mannenwereld is niet alleen een chronique scandaleuse over het gebrek aan offergezindheid en zelfbeperkingen van de Oranjes tijdens het regentschap van Juliana, maar schetst ook de veelal omslachtige wijze waarop pers en politiek met hun gedragingen zijn omgegaan. De mantel der liefde is nogal sleets geraakt in de tweed
Juliana
Hoe zag het leven van Juliana eruit?
Koningin Juliana had een nogal deftig leven want ze was natuurlijk koningin, en daar hoorden een aantal regels bij. Maar… ze hield zich daar niet aan. Ze liep bijvoorbeeld langs de rode loper en je mocht gewoon “mevrouw” tegen haar zeggen. Maar daar ging natuurlijk wat vooraf.
Haar eerste levensjaren
In 30 april in Den Haag is Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina ter wereld gekomen. Ze was enigst kind van prinses Wilhelmina en Prins Hendriks.
Haar eerste levensjaren bracht de Prinses door op paleis Huis ten Bosch in Den Haag, daar kon ze in de tuinen spelen wat ze heel erg leuk vond. Maar ze moest natuurlijk ook leren, op haar 4de kreeg ze al Frans. Dat kreeg ze thuis met een paar andere kinderen. Wilhelmina had niet veel tijd voor Juliana dus ze mocht al toen ze heel jong was mee naar belangrijke officiële gelegenheden.
“stout”
Prins Hendriks was vaak op paleis Het Loo in Apeldoorn, dat was ergens anders waar Juliana was dus waren ze niet vaak bij elkaar. Toch hadden Juliana en prins Hendriks een goede band, ze zeiden dan: ”we waren vaak samen lekker stout”. Ze begrepen elkaar goed en hadden mooie plannen.
Haar leven als student
Toen Juliana jarige leeftijd stu
Na haar studie braken onaangename jaren aan, omdat Juliana omwille van de dynastie gedwongen was een echtgenoot te vinden. Naarmate meer van de mogelijke kandidaten afvielen, werden de opmerkingen van de met die taak belaste bejaarde adellijke heren inzake haar vermeende onaantrekkelijkheid denigrerender. Juliana toonde zich bij deze koppelpogingen steeds minder meegaand.
Die recalcitrantie smolt weg toen zich tijdens de wintersport van een jonge Duitse prins aandiende, Bernhard zur Lippe-Biesterfeld. Juliana werd ‘dol’verliefd en ook moeder Wilhelmina raakte zo gecharmeerd dat zij nader antecedentenonderzoek achterwege liet. Een jaar later volgde het huwelijk. Withuis noemt het een fundamenteel asymmetrische verhouding, die van Juliana’s kant berustte op het misverstand dat zij dezelfde opvattingen hadden over vorm en inhoud van een modern koningschap. Ook de liefde kwam van één kant: tot haar dood toe heeft Juliana gehoopt dat Bernhard evenveel van haar zou houden als zij van hem.
‘Haar echtgenoot was Juliana’s achilleshiel,’ stelt Withuis, maar dan zijn de geboortes van Beatrix () en Irene (), de Duitse inval, het ijlings vertrek van de gehele koninklijke familie uit Nederland en de jaren in Canada waar Juliana en de pri
Juliana der Nederlanden
Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, of kortweg Juliana, (geboren te Den Haag op 30 april - gestorven te Baarn op 20 maart) was de vijfde koning(in) der Nederlanden (van Nederland). Ze was dit van 4 september (haar kroningsdag) tot en met 30 april Juliana had naast de titel koning(in) der Nederlanden ook nog andere titels, zoals prinses der Nederlanden, prinses van Oranje-Nassau en ze droeg als laatste de titel hertogin van Mecklenburg. Omdat Juliana getrouwd was met Bernhard van Lippe-Biesterfeld had ze ook nog de titel prinses van Lippe-Biesterfeld. Juliana volgde, haar moeder, koningin Wilhelmina op en werd zelf opgevolgd door haar oudste dochter Beatrix.
Jeugd
Juliana was de enige dochter van koningin Wilhelmina der Nederlanden en Hendrik van Mecklenburg-Schwerin. Het lukte Wilhelmina eerst niet om kinderen te krijgen, dus ze was erg blij met haar dochter. Ook was de Nederlandse monarchie toen gered, aangezien er, op Wilhelmina na, niemand anders van het Huis Oranje-Nassau meer in leven was. Na een aantal miskramen van Wilhelmina vreesde men dat er geen troonopvolger zou zijn. In dat geval zou de Nederlandse troon na het overlijden van Wilhelmina overgaan naar de nakomelingen van de zuster van Wilhelmina's vader Willem III, prinses Sophie
Juliana en Bernard: een gevoelige geschiedenis
De recent uitgebrachte biografie van prinses Juliana doet veel stof opwaaien. Socioloog Jolande Withuis werkte zes jaar aan het boek getiteld Juliana – Vorstin in een mannenwereld. Ze kreeg de beschikking over talloze persoonlijke documenten van vriendinnen van Juliana. Het leverde een beeld op van een ongelukkig huwelijk. Ook werd duidelijk dat prins Bernhard verschillende vrouwen heeft aangerand. Dochter prinses Irene gaf aan in een nieuwsprogramma gekwetst te zijn en zegt dat de biografie niet klopt. 'Men denkt dat dit een wetenschappelijk boek is dat berust op waarheid, maar om te gaan interpreteren terwijl je er niet zelf bij bent geweest, is bijzonder gevaarlijk. Over het privéleven schrijft ze dingen die in mijn beleving niet kloppen.' In het tv-programma Buitenhof reageerde Withuis hierop: 'Ik ben een wetenschapper, ik ben gehouden aan de waarheid. Het is een pijnlijk verhaal. Ik kan me voorstellen dat het niet fijn is om te lezen voor de familie.' Daarnaast geeft ze aan dat haar methode wel degelijk juist is: 'Ik maak zorgvuldig duidelijk waar ik interpreteer en waar ik feiten vertel. Dat kan iedere lezer voor zichzelf beoordelen, ook wanneer je denkt: die interpretatie volg ik niet. Ik baseer mij niet op zomaar verhal