Nina beria
Een sterk geslacht
Stalins moeder, Jekaterina Dzjoegasjvili, woonde destijds in Tbilisi. Stalin schreef haar van tijd tot tijd briefjes in het Georgisch, die meestal eindigden met de woorden ‘Blijf duizend jaar leven, mama!’ Een brief van hem, van 9 oktober , bestond uit slechts twee regels: ‘Lieve mama, ik hoop dat je tienduizend jaar blijft leven. Liefs, je Soso.’ In een brief van 10 maart schreef hij: ‘Ik hoor dat je opgewekt en gezond bent… Als dat zo is, ben ik heel blij. Onze familie stamt kennelijk af van een sterk geslacht.’ Stalin wist dat het bereiken van een hoge ouderdom een erfelijke kwestie is, en beschouwde het lange leven van zijn moeder als een gunstig voorteken. Laatstgenoemde brief bleek overigens zijn op een na laatste aan haar te zijn. Op 4 juni stierf ze, 78 jaar oud.
Na de oorlog, toen zijn gezondheid snel achteruitging, verbleef Stalin twee tot drie maanden per jaar in Abchazie en Georgie. De opvallend hoge ouderdom onder Georgiers en Abchaziers kwam opnieuw in de pers. Ook verschenen er artikelen en boeken met foto’s van mannen van wie beweerd werd dat ze honderdveertig of zelfs honderdzestig jaar oud waren. Buitenlandse onderzoekers begonnen Georgie te bezoeken om dit verschijnsel onder de loep te n
Lenin - Stalin - Beria: een demythologisering.
De revolutie die Gorbatsjov op gang bracht met zijn alomgekende, maar niet overal geprezen perestrojka en glasnost, brachten zoveel informatie aan het licht, dat de gevolgen voor de historiografie van deze eeuw nog niet ten volle duidelijk zijn. De geheime archieven , die voor geschiedschrijvers zoals Volkogonov opengingen, deden heel wat illusies in elkaar storten. Dit demythologiseringsproces was onderhuids al langer aanwezig, zowel in de Sovjet-Unie als daarbuiten. Maar "aanklagers" zoals George Orwell, die in de Spaanse Burgeroorlog de NKVD-terreur meegemaakt hadden, stonden toen met hun protest vrijwel alleen in het linkse kamp. Vele anderen zwegen en de critici van de rechterzijde werden decennialang als bevooroordeeld beschouwd. De Franse historicus François FURET ( 1 ) beschrijft op magistrale wijze hoe vele linkse intellectuele in Europa al sinds de jaren '30 twijfels hadden en geleidelijk en meestal met veel spijt tot het inzicht kwamen dat de synthese tussen marxisme-leninisme enerzijd
Lavrenti Beria () – De “Heinrich Himmler” van de Sovjet-Unie
In de geschiedenis van de Sovjet-Unie is Lavrenti Beria een van de meest controversiële figuren. Beria was een belangrijke politieke leider onder Stalin en later onder Chroesjtsjov. Hij was verantwoordelijk voor de veiligheidsdiensten en de geheime politie van de Sovjet-Unie. Beria stond bekend om zijn meedogenloze aanpak en zijn wreedheid tegenover politieke tegenstanders. Velen beschouwen hem als de “Heinrich Himmler” van de Sovjet-Unie.
Jeugd en opleiding
Lavrenti Beria werd geboren op 29 maart in de Georgische stad Merkheuli. Hij kwam uit een bescheiden gezin en zijn vader was een boer. Beria volgde een opleiding tot technicus en werkte enige tijd in de olie-industrie. In sloot hij zich aan bij de bolsjewieken en nam deel aan de Russische Burgeroorlog.
Opkomst binnen de Communistische Partij
Na de burgeroorlog begon Beria zijn opmars binnen de Communistische Partij. In werd hij benoemd tot hoofd van de geheime politie, de NKVD. Als hoofd van de NKVD was Beria verantwoordelijk voor de uitvoering van de Grote Zuivering, een periode van politieke zuiveringen waarbij miljoenen mensen werden gearresteerd, gemarteld en geëxecuteerd. Beria stond bekend om zijn meedogenloze aanpak en zijn wreedheid tegenover polit
De Georgische politicus Lavrenti Beria () is de geschiedenisboeken ingegaan als het beruchte hoofd van de Russischegeheime dienst NKVD, in de tijd van de Koude Oorlog. Hij werd door Jozef Stalin &#;onze Heinrich Himmler&#; genoemd. Wie was Beria? En waarom had hij de reputatie een Russische Himmler te zijn?
Beria: communistisch politicus en voorzitter van de Tsjeka
Lavrenti Pavlovitsj Beria werd geboren op 29 maart Hij kreeg een streng religieuze opvoeding in de Georgisch-orthodoxe traditie. Van volgde hij een technische opleiding.
In het jaar van de Russische Revolutie, , trad Beria toe tot bolsjewistische tak van de Russische Sociaal Democratische Arbeiderspartij, een partij die een jaar later onder de kortere naam Russische Communistische Partij verder ging. In sloot Beria zich aan bij de Tsjeka in Georgië, de geheime politie van de communisten. De Tsjeka stond als afkorting
De Duitse Kwestie
Een bittere strijd binnen de muren van het Kremlin-“Een abnormale situatie waar een eind aan moet komen”. Dat zei Stalin in over de deling van Duitsland. En geef hem eens ongelijk: wie had kunnen denken dat die tijdelijke oplossing tot zou duren? De problemen en gebeurtenissen achter het IJzeren Gordijn hebben een immense invloed gehad op de ontwikkelingen in de Duitse Democratische Republiek, Oost-Europa en daarmee ook het verloop van de Koude Oorlog.
Myra van der Velde
In was de Duitse kwestie nog bespreekbaar binnen de muren van het Kremlin. Maar na een bittere machtsstrijd in de Russische politieke top, was de Duitse kwestie een taboe geworden. Dit artikel analyseert hoe dit taboe ontstond, en hoe de leiders van de DDR hiermee om wisten te gaan.
De vooravond van de strijd Stalin overleed op 5 maart Er ontstond er een conflict over de opvolging, dat een oud-Russisch gebruik lijkt te zijn. De partijen waren premier Georgi Malenkov, hoofd van de geheime dienst Lavrenti Beria, minister van buitenlandse zaken Vjatseslav Molotov en partijsecretaris Nikita Chroesjtsjov. Het Politburo werd hiermee aanvankelijk omgezet naar een zogeheten Presidium. Met Malenkov aan het hoofd en met onder andere Beria en Molotov als ministers werd er een ‘collectief leid