Jules deelder biografie
Vergeefs zoeken naar ‘Diepere Deelder’
‘Ik ken niemand die zo zichzelf was,’ zeggen Bart Chabot en anderen over Jules Deelder in de biografie die Anton Slotboom over de Rotterdamse dichter schreef. Maar wie tussen de regels van De zin van het leven ben jezelf leest, kan evengoed tot de tegenovergestelde conclusie komen.
‘Het is overdreven om, als je 75 wordt, te zeggen dat je het gevoel hebt dat het allemaal nog moet beginnen, maar daar komt het toch eindelijk wel op neer,’ aldus Jules Deelder in november in de talkshow Pauw. Een maand later was de levenslustige Rotterdamse dichter dood. Een schok voor zijn biograaf Anton Slotboom, die nog geen week eerder het manuscript van Dezin van het leven ben je zelf, bedoeld ‘als kroon op zijn 75e levensjaar’, ingeleverd had bij de uitgever. Na Deelders dood besloot hij delen te herschrijven en is het naar eigen zeggen ‘nóg nadrukkelijker een eerbetoon geworden aan een compromisloos leven, dat zo veel voor zoveel mensen betekende en zal blijven betekenen.’
Toe maar. Met bewondering voor Deelder is niets mis, maar een volwaardige biografie verdient ook een kritische blik. In het voorwoord beschrijft Slotboom Deelder als eigenzinnig en onverstoorbaar maar wordt niet echt duidelijk wat hem nu eigenlijk aan de dichter fascinee
Deelder, Jules
Justus Anton Deelder, Nederlands dichter, prozaschrijver en performer (Rotterdam ).
Deelder studeerde na zijn HBS-opleiding enige tijd MO-A Nederlands. Vanwege zijn presentatie van eigen poëzie in het openbaar noemt hij zichzelf een ‘aucteur’. Hij debuteerde met het gedicht ‘Straat’ in het Algemeen Handelsblad in
Deelder werd vooral bekend door zijn optreden voor TV en in Poëzie in Carré. Hij was zanger en songwriter, schreef teksten voor strips en voor Herman Brood, net als Bart Chabot. Deelder is voor Rotterdam wat Chabot is voor Den Haag: populaire stadsdichter met een grote affiniteit voor het leven in de stad van herkomst. Deelder wordt daarom wel ‘de nachtburgemeester van Rotterdam’ genoemd.
Deelder droeg voorts bij aan het VPRO tv-programma Neon. Hij bewerkte teksten van Nigel Williams' toneelstuk Class enemy voor de verfilming door Bob Visser en schreef dialogen voor diens film Het veld van eer.
Deelders officiële debuut is de gedichtenbundel Gloria Satoria (). Daarna volgden de bundels Dag en nacht geopend () en Boe! (), gedeeltelijk herdrukt in Moderne gedichten (). Zijn poëzie is wel gekarakteriseerd als poppoëzie, blijkens de bundel De popdichters (), waarin e
biografie: Jules Deelder
Jules A. Deelder ( - )
Rotterdamse dichter, schrijver, jazzdrummer en performer, die zichzelf graag 'aucteur' noemt. Hij gaat door het leven als de Nachtburgemeester van Rotterdam.
Deelders werk kenmerkt zich door korte zakelijke zinnetjes, doorspekt met Engelse woorden en uitdrukkingen afkomstig uit de wereld van de pop en underground. Zijn interesse in de Beatnik-generatie van William Burroughs, Alan Ginsberg en Jack Kerouac is groot. De Tweede Wereldoorlog, het gebruik van geestverruimende middelen, de stad Rotterdam, de voetbalclub Sparta en de jaren dertig en veertig, de glorietijd van de jazz, zijn andere thema's die regelmatig terugkeren.
Zijn handelsmerk is een stijlvol gangsterpak, strak achterovergekamd haar, een ziekenfondsbrilletje en een minuscuul sikje onder de onderlip.
In wordt Justus Anton Deelder geboren te Rotterdam-Overschie.
Op elfjarige leeftijd schrijft hij zijn eerste gedicht: 'Hoort, men werpt een atoombom.'
Op zijn achttiende verjaardag debuteert Jules, die de HBS heeft afgerond, met het gedicht ‘Straat’ in het Algemeen Handelsblad.
In richt Deelder het Nieuw Vormgevend Gezelschap op en organiseert diverse jaz
Biografie Jules Deelder heeft vaart, maar is ook slordig
Met eigen ogen gezien, ergens in de jaren negentig: een pijnlijke ontmoeting tussen Jules Deelder en Cor Jaring, op de stoep voor een Amsterdamse galerie waar een opening was. “Hallo Jules, tijd niet gezien,” riep Jaring, fotograaf en het prototype van een getapte Amsterdammer. “Houen zo,” zei Deelder afgemeten en hij liep de verbouwereerde Jaring voorbij.
Dat had niet per se te maken met een afkeer van Amsterdammers. Thuis kon hij net zo bot zijn. Begroette op straat iemand de dichter en ‘aucteur’ met een vrolijk ‘Hee Jules!’, dan kreeg die snel een chagrijnig ‘Meneer Deelder voor jou, jongen’ terug. Deelder was geen gezelligheidsmens. De telefoon nam hij nooit op. De deur deed hij ook niet open.
Een imponerende man was hij zeker, om tegen hem in te gaan moest je wel heel sterk in je schoenen staan. In De zin vanhet leven ben je zelf, de Deelderbiografie van journalist Anton Slotboom, vertelt Hugo Borst dat Deelder, meer dan fanatiek Sparta-aanhanger, de stadionkassa altijd zonder te betalen voorbijliep. “Dat dwong hij gewoon af, hè? (…) Het heeft Sparta minstens één goede spits gekost, dat gemis aan entreegelden al die jaren…”
Anton Slotboom leverde december vorig jaar bij zijn uitgever het manuscript van d
ABC Voor De Genieter Van Marihuana
januari
Gloria Satoria
januari
Dag En Nacht Geopend
januari
Op De Deurknop Na
januari
De Zwarte Jager
januari
Moderne Gedichten
januari
The Dutch Windmill
januari
Sturm Und Drang
januari
Junkers 88
januari
Modern Pass�
januari
Portret Van Olivia De Havilland
maart
Gemengde Gevoelens
januari
Interbellum
januari
Drukke Dagen
januari
De T Van Vondel
november
Euforismen
januari
Jazz
januari
Renaissance
november
Transeuropa
juli
Hol Gelach Verhalen Pap
september
Dikke Van Deelder
oktober
Het Lot Van De Eenhoorn
november
Angel Eyes
november
Bijbelsch
september
Sneeuwwitje En De Zeven Dwergen
september
N.V. Verga
januari
Deelderama
oktober
JA Beelder
januari
Zonder Dollen
augustus
Vrijwel Alle Gedichten
november
Konijnenhok Op Overschie
augustus
Deelder Lacht
februari
Lijf En Andere Gedichten
december
Tussentijds
oktober
Vrijwel Alle Verhalen
november
Ruisch
februari
Het Graf Van Decartes
oktober
lp
januari
A1. Een korte weg tot succes
A2.