Bert hellinger krankheit
Trump als Gesprächspartner
Im Vieraugengespräch tasteten wir uns langsam vor. Ich sprach im Wesentlichen Englisch, Dolmetscherin Dorothee Kaltenbach saß dabei und übersetzte einige kompliziertere Passagen. Donald Trump stellte mir eine Reihe von Fragen, so auch nach meiner ostdeutschen Herkunft und meinem Verhältnis zu Putin. Der russische Präsident faszinierte ihn offenbar sehr. In den folgenden Jahren hatte ich den Eindruck, dass Politiker mit autokratischen und diktatorischen Zügen ihn in ihren Bann zogen.
Kaum waren nach dem Vieraugengespräch die Mitglieder der beiden Delegationen ins Oval Office gekommen, begann er, Deutschland die bekannten Vorhaltungen zu machen. Ich entkräftete die Vorwürfe durch die Wiedergabe von Zahlen und Fakten. Wir redeten auf zwei unterschiedlichen Ebenen. Trump auf der emotionalen, ich auf der sachlichen. Wenn er meinen Argumenten doch einmal Aufmerksamkeit schenkte, dann zumeist nur, um daraus neue Vorhaltungen zu konstruieren. Eine Lösung der angesprochenen Probleme schien nicht sein Ziel zu sein. In diesem Fall hätte er sich sofort neue Gründe für Klagen überlegen müssen. Es kam mir vor, als ob er es darauf anlegte, seinem Gesprächspartner ein schlechtes Gewissen zu machen. Als er merkte, dass ich energisch dagegenhielt, beendete er unver
„Wenn man einen Vater hat, der das ist, was man einen berühmten Mann nennt, ein Genie, ändert sich damit irgendetwas in Sachen Verantwortung, und wenn was? Berühmte Männer schaffen berühmte Werke, aber nicht unbedingt berühmte Kinder. Einige von ihnen sind talentiert, andere sind gewöhnlich, andere verkommen.“ Monika Mann notiert diese Zeilen um 1945 in ihr New Yorker Tagebuch.
Monika Mann ist die mittlere Tochter von Thomas und Katia Mann. Ihre herausragende Begabung als Feuilletonistin wird von der Künstlerfamilie nicht erkannt, das Verhältnis zwischen Monika Mann, den geliebten Eltern und Geschwistern bleibt Zeit ihres Lebens schwierig und angespannt. Oskar Maria Graf schreibt über Monika Mann: „Rebellische Selbstbehauptung, störrisches Ressentiment, schneller Verstand und ein äußerst geschärfter weiblicher Instinkt wirken bei ihr zusammen und führen zu eindringlichen Beobachtungen und Erkenntnissen.“
Katia Mann, glücklich über die Geburt ihrer Tochter Monika am 7. Juni 1910 in München, beschreibt ihr viertes Kind in dem Monika Büchlein (1910-1914) als „friedliches und liebenswürdiges Baby“. Die Mutter reist in den folgenden Jahren wiederholt zur Kur nach Davos. Von Kindermädchen umsorgt, wächst Monika mit ihrer Schwester Erika und den Brüdern Klaus und Golo in der Schw
Band 6 - Biografie Instituut
MANNEN<br />
VAN<br />
BETEEKENIS<br />
IN<br />
ONZE DAGEN.<br />
Bijeengebracht door N. C. BALSEM.<br />
ytóET fORTRETTBM.<br />
I^UHIVERSITATO"N<br />
JQRONINQANAE<br />
L BIBUOTHEOA. J<br />
HAAELEM,<br />
KKÜSBMAN & TJE1NK WILLINK.<br />
187B.
••&*•• r •*"
CHARLES ROBERT DARWIN.<br />
Elk verschijnsel, dat door den denkenden niensch wordt waargenomen<br />
, weid; in hem de onweerstaanbare begeerte, om do oorzaak<br />
er van te kennen; d. i. om het verschijnsel te weten,waarvan<br />
het waargonomeno een nieuwe vorm is. Wel is waar kon,<br />
naarmate de horizont van het menschelijk weten verruimd werd,<br />
aan die behoefte in steeds meerdere mate worden voldaan; nooit<br />
echter werd do naar waarheid zoekende menseh nog volkomen<br />
bevredigd; steeds zijn er bij hom vragen gerezen, waarvan de<br />
wetenschap goen oplossing kon geven, on onder deze zelfs vele,<br />
die nimmer het karakter van onopgeloste vragen zullen verliezen.<br />
Op eene enkele echter, die tot do laatstgenoemde scheen te behooren,<br />
werd in don nieuweren tijd een verras
The long road home door Danielle Steel
a. Aantal bladzijden: 368
b. Soort werk: Roman
c. Literaire stroming: Moderne literatuur.
3
a. De schrijver van het boek staat buiten het verhaal
b. Het verhaal is geschreven in de afwetende vorm.
c. De tijd verloopt chronologisch.
d. Er verloopt ongeveer 20 jaar tussen de eerste en de laatse bladzijde, en het vindt zich voornamelijk plaats in New York.
e. Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken.
4
a. pijn, verdriet, vechten, liefde.
b. Sterk zijn, uitgestoten worden, relaties.
c. De lange weg naar huis, Gabriella heeft nooit een thuis gehad, geen liefhebbende ouders en daar is ze dus de hele tijd naar op zoek. Maar het lot brengt haar steeds naar een andere plek.
d.
Voor de kinderen die zijn overleden, hen van wie we het
weten en heb van wie we het hadden moeten weten.
En de kinderen die het hebben meegemaakt, het vreselijke
weten dat hun leven en ziel voortdurend in gevaar was... de
kinderen van een oorlog, waar ieder van ons meer tranen om
zou moeten huilen dan om welk andere dan ook.
Hopelijk worden we wijs en flink genoeg om het te
beschermen. Laat geen enkel kind meer sterven omdat het ons aan liefde, moed of mededogen heeft ontbroken. En voor Tom, zoals altijd, want aan hem dank ik de moed
om het te zeggen Theodor Siebs
Bremen, 26 Aug. 1862-Breslau, 28 Mei 1941
De levensloop van Dr Th. Siebs is simpel en gauw verteld. Hij bezocht het gymnasium te Bremen en studeerde daarna aan de Universiteiten van Tübingen en Leipzig; in 1885 promoveerde hij en in 1888 verwierf hij de bevoegdheid tot lesgeven aan de universiteit, in 1890 werd hij aangesteld tot professor in Greifswald, in 1902 te Breslau, waar hij tot zijn pensionnering bleef; in 1919 had hij een benoeming tot hoogleraar aan de universiteit te Groningen afgewezen.
Een eenvoudig karakter, een helder verstand, een harde werker; met de simpelheid van het natuurgebeuren schijnen de eigenschappen van deze geleerdenfiguur tot ontwikkeling te komen - zijn omvangrijk, gedegen wetenschappelijk oeuvre legt daarvan een welsprekend getuigenis af. Onder de leermeesters, die hem vormden tot den voortreffelijken philoloog, komen de namen voor van Karl Brugmann, Geldner, Rudolf Kögel, Erwin Rohde, Rudolf Roth, Eduard Sievers, Philipp Strauch, Windisch, Friedrich Zarncke, Leskien. Zijn leerling en opvolger, Prof. Dr W. Steller, heeft gezegd, dat de colleges van Siebs geheel vrij bleven van uiterlijke welsprekendheid en goedkope geestigheid, maar tot kritisch zien en tot de vorming van de verstandelijke vermogens zeer bij
Theodor Siebs
Bremen, 26 Aug. 1862-Breslau, 28 Mei 1941
De levensloop van Dr Th. Siebs is simpel en gauw verteld. Hij bezocht het gymnasium te Bremen en studeerde daarna aan de Universiteiten van Tübingen en Leipzig; in 1885 promoveerde hij en in 1888 verwierf hij de bevoegdheid tot lesgeven aan de universiteit, in 1890 werd hij aangesteld tot professor in Greifswald, in 1902 te Breslau, waar hij tot zijn pensionnering bleef; in 1919 had hij een benoeming tot hoogleraar aan de universiteit te Groningen afgewezen.
Een eenvoudig karakter, een helder verstand, een harde werker; met de simpelheid van het natuurgebeuren schijnen de eigenschappen van deze geleerdenfiguur tot ontwikkeling te komen - zijn omvangrijk, gedegen wetenschappelijk oeuvre legt daarvan een welsprekend getuigenis af. Onder de leermeesters, die hem vormden tot den voortreffelijken philoloog, komen de namen voor van Karl Brugmann, Geldner, Rudolf Kögel, Erwin Rohde, Rudolf Roth, Eduard Sievers, Philipp Strauch, Windisch, Friedrich Zarncke, Leskien. Zijn leerling en opvolger, Prof. Dr W. Steller, heeft gezegd, dat de colleges van Siebs geheel vrij bleven van uiterlijke welsprekendheid en goedkope geestigheid, maar tot kritisch zien en tot de vorming van de verstandelijke vermogens zeer bij