Biografie günter eich
Max Frisch: verleider en vaderfiguur
Review
Max Frisch was het suikeroompje van de Duitse literatuur. Zelden deed een armlastige collega tevergeefs een beroep op hem. Peter Handke, Uwe Johnson, Wolfgang Koeppen, Günter Eich en nog heel wat meer schrijvers en intellectuelen hebben ruimschoots geprofiteerd van zijn generositeit. Aan zijn beste vriend Uwe Johnson, die met verhuisplannen rondliep, stuurde hij in een brief met de zinsnede: ,, mark kan ik zonder meer geven, het zou me zelfs welkom zijn; het geld is er nu eenmaal, veel te veel voor mij'.
Sinds zijn successen in de jaren vijftig was Max Frisch () een gefortuneerd man. De roman 'Stiller' had hem in op slag beroemd gemaakt en leverde hem diverse literatuurprijzen op; het architectenbureau dat hij in Zürich bezat werd prompt ontbonden. Nog groter was drie jaar later het succes van de roman 'Homo Faber', die een miljoenenoplage bereikte en in vijfentwintig landen werd vertaald. Maar echt rijk werd Frisch pas door zijn parabelachtige toneelstukken die in heel Europa volle zalen trokken. 'Biedermann und die Brandstifter' beleefde sinds zijn première in in Duitsland ensceneringen en daarbuiten bijna 'Andorra' uit , dat ook nu nog verplichte lectuur is op Duitse scholen, overtrof dit succes zelfs de jaren zeventig berei
Hans van de Waarsenburg
Altijd avond sindsdien
Over de poëzie van Eddy van Vliet
In de Antwerpse kunstgalerie De Zwarte Panter werd Jaren na Maart, de nieuwe gedichtenbundel van Eddy van Vliet, gepresenteerd. Zoals iedere presentatie èn opening een nogal sacraal gebeuren, dat werd versterkt doordat galerie De Zwarte Panter in een voormalige kapel is gevestigd. Er waren veel vertegenwoordigers uit de gegoede Antwerpse burgerij en collega-schrijvers uit Vlaanderen en Nederland aanwezig.
De voorganger ditmaal was Ludo Bekkers, die een vriendelijke en vriendschappelijke inleiding hield, waar de dichter met gebogen hoofd (wat moet je anders in zo'n situatie?) routineus naar luisterde. Onvermijdelijk kwam na een lange aanloop ook Ludo Bekkers tot de conclusie dat de jonge Eddy van Vliet ‘onherstelbare schade was berokkend door het verdwijnen van een intiem iemand uit zijn leven’. Zo ongeveer, in bedekte termen werd het gezegd. Met de intimus van de jonge Van Vliet werd de vader bedoeld, die het gezin verliet toen Van Vliet twaalf jaar oud was en daarmee onbewust de basis van een van de hoofdthema's van Eddy van Vliets poëtische oeuvre legde. Een thema dat ik verderop zal uitwerken, maar dat ik nu reeds aanhaal omdat ik de grijns op het g
Boekbesprekingen
Sociale wetenschappen
| Cramwinckel-Weeda, C.J. e.a., Maatschappelijke alternatieven Boom, Meppel , 97 blz., f 16,- |
| Kägi, Ulrich, Wird Freiheit Luxus? Walter Verlag, Olten/Freiburg im Breisgau , pp., SF 22,- |
| Kleine fotoatlas van Nederland Kleine geografie van Nederland Staatsuitgeverij, 's-Gravenhage , 40 blz. ieder, samen f 12,50 |
| Lemmen, dr. M.M.W., De godsdienstsociologie van Max Weber Dekker & v.d. Vegt, Nijmegen , blz., f 29,50 |
| Levensbeschouwing en welzijnswerk Kath. Raad voor Kerk en Samenleving, Utrecht , 21 blz. |
Dr. W.H.G. Wolters, red.: Ontwikkeling van psychosociale zorg in ziekenhuizen. Een terreinverkenning, Bosch & Keuning, Baarn, , blz., f 37,
De zeventien bijdragen zijn van medici en gedragswetenschappers, die reageerden op een aantal hun gestelde vragen.
De meesten zijn verbonden aan een specialistische afdeling (gynaecologie, interne geneeskunde, kindergeneeskunde etc.) en antwoorden in de eerste 2 delen vanuit deze disciplines. Een aspect, zoals stervensbegeleiding, komt derhalve meermalen aan de orde. Professor Moonen springt er uit met een bezinning in de trant van Van den Berg's ‘Medische macht en medische ethiek’ en de psychiater Waage door zijn schrijver
Chris Yperman
Merksem, 11 augustus &#; Zwijnaarde, 7 oktober
Schrijfster van romans, poëzie, toneelstukken en toneelbewerkingen.
Yperman werd opgepikt met haar gedichten door het tijdschrift &#;Meridiaan&#; medio jaren door Clara en Gentil Haesaert. Via bemiddeling van Jan Walravens kwam ze dan bij Manteau terecht met &#;Een heel klein scheepje&#;, haar grootste succes dat zes drukken beleefde én een plaatsje bij de 37 klassieke delen van de Vlaamse Bibliotheek die Hugo Bousset rond de milleniumwissel voor uitgeverij Houtekiet samenstelde.
Ze zou later nog twee romans schrijven, wat toneelwerk en gedichten bij de beeldwerken van haar man Roel D&#;Haese. Na diens overlijden in maakte ze een dichterlijke kaddisj voor haar ex, met inleiding door goede vriend Hugo Claus.
Haar toneelstuk Robrecht de Vrome ging in in première bij Arca-Gent, waarvoor ook haar roman Pour Delphine uit voor toneel werd bewerkt. Haar monoloog Matraviata vond in onderdak bij theater De Bron in de Arteveldestad. En haar gedichtencyclus Had ik een groene hagedis (), met tekeningen van Karel Dierickx, verscheen bij de Gentse boekenmaker Imschoot (uitgeverij Toohcsmi).
BIOGRAFIE
11 augustus Geboren te Merksem.
Debuteert met gedichten in het tijdschrift De Meridiaan
lemoLebendiges Museum Online
Porträtfoto des deutschen Schriftstellers Günter Eich, er Jahre.
Bildnachweis: picture alliance/dpa; akg-images
Günter Eich ist ein deutscher Schriftsteller, der als Vertreter der sogenannten „Trümmerliteratur“ in der Nachkriegszeit bekannt wird. Neben seinem lyrischen Werk betätigt sich Eich auch als Autor von teils umstrittenen Hörspielen. Er gilt als einer der Begründer des „poetischen Hörspiels“ und wird mit zahlreichen Preisen ausgezeichnet.
1. Februar: Günter Eich wird in Lebus/Mark Brandenburg geboren.
Nach Abschluss der Schule studiert Eich Rechtswissenschaften und orientalische Sprachen in Leipzig, Paris und Berlin.
Veröffentlichung des ersten Gedichtbandes.
seit
Arbeit als freier Schriftsteller in Berlin und Dresden.
Veröffentlichung des Lustspiels "Die Glücksritter".
Veröffentlichung der Erzählung "Katharina".
Soldat im Zweiten Weltkrieg. Gegen Ende des Krieges gerät Eich in amerikanische Kriegsgefangenschaft.
Veröffentlichung des lyrischen Werkes "Abgelegene Gehöfte".
Verleihung des Literaturpreises der Bayerischen Akademie der Schönen Künste.
Mitglied im PEN-Club.
Auszeichnung mit dem "Hörspielpreis der Kriegsblinden" für das Hörspiel "Die Andere und ich".