Biografie allochtoon

“Wij Marokkanen, mannen en vrouwen, hebben meegekregen dat we dubbel, zo niet driedubbel ons best moeten doen om net zo succesvol te zijn als de Belg of de Hollander. En gastvrij. En beleefd. Maar ik ben klaar met dubbel mijn best doen. Ik vind het vermoeiend,” schreef ze onlangs op de website van het Kennisplatform Integratie en Samenleving (KIS). “Ik ben klaar met de strijd. Ik ben niet minder, ik ben niet kwetsbaar, ik ben geen slachtoffer en ik ben zeker geen verzetsstrijder.”

En dan worden haar woorden ineens heel open en spiritueel: “Waar de wind mij brengt, daar zal ik zijn. Ik vecht niet, zodat ik noch win, noch verlies. En als ik haat zie, zal ik liefde geven. Want haat, boosheid en frustratie, onzekerheid, twijfel en angst zijn slechts een roep om liefde.”

Tienerkinderen

Het is deze onbevangenheid die Samira Ahale ook uitstraalt in het hotel-restaurant waar ze wordt geïnterviewd voor Nieuw Wij. Ze woont en werkt inmiddels als mindfulness- en transpersoonlijk coach in de regio Zwolle. Ook voedt ze twee tienerkinderen op.

Uit pure wanhoop riep mijn vader uiteindelijk: ‘Ga maar. Je bent al vrij.’ Dat waren eigenlijk heel bijzondere woorden.&#;

Ze vertelt over haar kinderjaren in Antwerpen en hoe haar ouders – geëmigreerd uit Marokko – haar wilden laten opgro

allochtoon

Nederlands

Uitspraak

Woordafbreking

Woordherkomst en -opbouw

  • Oorspronkelijk een bijvoeglijk naamwoord, gevormd uit Oudgrieksἄλλος (allos) "ander" en χθών (chthōn) "aarde, grond, land", in de geologische betekenis van ‘veen en steenkool, gevormd uit van elders aangevoerd materiaal’ voor het eerst aangetroffen in (zie hieronder).
  • De culturele of sociale betekenis van 'niet-inheems' werd voor het eerst aangetroffen in (zie hieronder).

Zelfstandig naamwoord

deallochtoonm

  1. (sociologie) iemand die van elders afkomstig is
    Binnen het overheidsbeleid gaat het meer specifiek om een persoon die niet is geboren in het land of plaats waar hij woont of die ouders heeft die niet geboren zijn in het land of plaats waar hij woont.
    • Mijn buur komt oorspronkelijk niet uit dit dorp, dus hij is een allochtoon. 
    • Pas op mijn 45ste kwam ik er achter dat ik een allochtoon ben want mijn moeder is in Indonesië geboren. 
    • Dat ook de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid nu afstapt van het gebruik van de term ‘allochtoon’ ter aanduiding van een zekere groep Nederlanders, is goed nieuws. De officiële definitie van ‘allochtoon’ is altijd geweest ‘iemand die in het buitenland geboren is, of een van diens ouders’. Mijn moed

      Allochtonen kunnen zich opmaken voor een feestje

      Opinie

        •  

        •  

      leestijd 3 minuten

      Wanneer mijn kinderen gaan studeren heeft de PVV van autochtone Nederlanders een minderheid gemaakt

      Terug uit het beloofde land werd ik woensdagochtend wakker met heugelijk nieuws. De PVV wil dat mijn toekomstige kinderen ook tot allochtonen gerekend gaan worden. Nou moest ik in eerste instantie een beetje kotsen van dat idee, maar toen gebeurde er iets wat er altijd gebeurt wanneer het woord allochtoon door mijn hoofd schalt. ‘Wilders, we are gonna get ya, it’s a matter of time.’

      Officieel ben ik een allochtoon omdat mijn vader uit Indonesië komt. Zijn moeder is een lieve Indische vrouw en zijn vader een levenslustige Chinees. Klinkt vrij positief vind je niet? Wilders vindt van niet. Het woord allochtoon vindt hij vies en nu wil hij het nog viezer maken door de toelatingseis voor het allochtoon zijn te verruimen. Ik heb het bewust over een ‘toelatingseis’ omdat ik trots ben op mijn culturele bagage. Bovendien behoor ik liever tot de groep van de underdogs dan tot de gevestigde orde. Ik zie het dus als een mazzeltje, dat allochtoon zijn.

      PVV’er Joram van Klaveren en ik hebben blijkbaar een andere beleving bij het woord allochtoon. Zijn definitie is een klassieke misvatting: al

      Een zeventiende-eeuwse allochtoon
      Piet Calis over zijn biografie van Joost van den Vondel
      Eva Gerrits

      Nu er de laatste twintig jaar zo veel Nederlandse biografieën zijn verschenen, werd het hoog tijd dat iemand over het leven van Joost van den Vondel ging schrijven. Piet Calis nam de handschoen op. Een gesprek over overeenkomsten tussen het leven in Amsterdam in de zeventiende eeuw en nu, over provoceren en uiteraard over zijn boek: een actuele biografie van een zeventiende-eeuwse allochtoon.

      Zes jaar lang verdiepte neerlandicus Piet Calis zich in het leven van Joost van den Vondel, diens tijdgenoten en het Amsterdam van de zeventiende eeuw. Het grote werk is gedaan; de biograaf moet afkicken. Calis praat graag over zijn biografie. Hij was, legt hij met groot enthousiasme uit, gegrepen door Vondel. Een barokke kunstenaar noemt hij hem, een man die in zijn werk alle registers bespeelde en die in al zijn facetten mateloos boeit. Ook van de tijd waarin Vondel leefde, houdt Calis. ‘De barok creëert een wereld van uitersten: totale blijdschap, eindeloze dans en ook het totale huilen, wanhopig zijn vanuit je tenen. De uitdrukking “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg,” boeit me niet. Wat mij boeit is dat on-Nederlandse opzoeken van d

      Als kind droomde Samira er al van vrij te zijn, rond te rennen in een korte broek en profvoetballer te worden. Jarenlang deed ze haar hoofddoek stiekem af. Ze was bang om betrapt te worden en zo haar privilege te mogen studeren kwijt te raken. Op haar 23ste vluchtte ze in een huwelijk met een Nederlandse moslim. Het duurde 10 jaar voordat ze de moed had om écht voor zichzelf te kiezen. Ze scheidde zonder medeweten van haar ouders, vanwege het taboe. Ze was 34 en leefde nog steeds een dubbelleven. Samira besloot dat het tijd was het verleden voorgoed los te laten en zichzelf onvoorwaardelijk lief te hebben. Vol goede moed begon ze aan een nieuw leven in het Kusjeshuis in Paterswolde. Een vechtscheiding en een schuldsanering volgden, waardoor ze een burn-out kreeg. In het diepste dal kwam ze zichzelf tegen. Er was maar één weg: uit het dal, naar het licht. Naar de lang gekoesterde vrijheid. Samira Ahale () is transpersoonlijk en mindful coach en trainer voor professionals, die ze begeleidt in het maken van keuzes. Ze is opgegroeid in Antwerpen, is van Marokkaanse afkomst en woont sinds in Nederland. Ze is gescheiden en moeder van twee kinderen. In haar debuut De Spirituele Allochtoon – Eindelijk Vrij () biedt ze de lezer concrete stappen aan naar zekerheid, zelfvertrouwen en nie