Biografi soekarno

Het was me het jaar wél. De emoties in verband met Nederlands-Indië liepen hoog op. Alsof we op zolder nog een oude kist vonden met daarin allerlei dingen waarvan we het bestaan misschien wel kenden, maar die nog lang niet waren verwerkt: brieven, documenten en foto´s, zaken die ons hart raken en die we maar moeilijk los kunnen laten.

De Lesseps, Port Said

In augustus, de maand van de herdenking, werd veel aandacht besteed aan de onafhankelijkheid van Indonesië. Het was zeventig jaar geleden dat Soekarno de ‘proklamasi’ voorlas: een moment van hoop voor de Indonesiërs, maar voor de Indische Nederlanders het begin van veel ellende. Tegelijkertijd was er veel media-aandacht voor nieuwe onderzoeken naar de manier waarop we onze kolonie wilden veiligstellen. ‘Structureel geweld’, heette het in de woorden van verschillende onderzoekers. 

Backpay

De laatste maanden stonden in het teken van de ‘backpay’. Eerst beloofde de regering niets, toen alleen een uitkering aan nog in leven zijnde ambtenaren en militairen, en daarna daarna klonken alweer de eerste geluiden om verder te onderhandelen over een nog beter resultaat. Onrecht verjaart niet. Herman Bussemaker, de onlangs overleden ex-voorzitter van het Platform, had nog graag méér gezien.

De media-aandacht voor Nederlands-Ind

Detail Cantuman

Pencarian Spesifik

Text

Soekarno En De Strijd Om Indonesie's Onafhankelijkheid


Dahm, Bernhard - Nama Orang

Dit boek bevat het resultaat van het ebrste wetenschappelijk gefundeerde onderzoek naar Soekarno's politieke denken en handelen, van zijn jeugd af tot aanzijn benoeming tot presidentvan de republiek. Over de rol die Soekarno in de onafhankelijkheidsbeweging in het voormalige Nederlands-Indië heeft gespeeld was tot dusver maar weinig bekend. De geringe kennis vond zijn weerslag in talloze legenden. Aan de auteur van dit boek komt de eer toe als eerste uit Soekarno's eigen geschriften en vele andere documenten een duidelijk beeld te hebben gegeven van de omstreden figuur die lndonesië's eerste president nog altijd is. Ruime aandacht schenkt hij ook aan de Wajang, die Soekarno's jeugd sterk heeft beinvloed en waaruit hij in zijn jaren van strijd steeds opnieuw inspiratie putte.
Vooral voor ons land is dit boek van grote betekenis. Het beschrijft de laatste periode van Nederland als koloniale mogendheid en vult daardoor een grote leemte in onze geschiedschrijving. Soekarno is zichzelf altijd trouw gebleven, heeft zijn methoden nooit gewijzigd. Het is Dahm gelukt ons duidelijk te maken waarom en in hoeverre Soekarno succes heeft gehad.

Keters

Category:Dewi Sukarno

Japanese businesswoman, socialite, television personality, YouTuber and philanthropist
Upload mediaName in native languageDate of birth6 February
Azabu-ku (Empire of Japan, Tokyo)
根本 七保子FloruitCountry of citizenshipResidenceEducated atOccupationMember of political partyNative languageFatherMotherSiblingChild
  • Kartika Sari Dewi Soekarno
SpouseAward received
  • Asia's Most Influential Indonesia ()
official website

Biografi Presiden Indonesia

Veiligheid van gegevens

Veiligheid van gegevens begint met inzicht in de manier waarop ontwikkelaars je gegevens verzamelen en delen. Procedures voor gegevensprivacy en beveiliging kunnen variëren op basis van je gebruik, regio en leeftijd. De ontwikkelaar heeft deze informatie aangeleverd en kan die in de loop van de tijd updaten.
Geen gegevens gedeeld met derden

Meer informatie over hoe ontwikkelaars aangeven welke gegevens ze delen

Geen gegevens verzameld

Meer informatie over hoe ontwikkelaars aangeven welke gegevens ze verzamelen

Kort na het uitroepen van de Republiek op 17 augustus verliet Jacques Lisser, samen met zijn vader, het interneringskamp in Bandoeng om zijn moeder op te zoeken. Onderweg ontmoetten de mannen niets dan hartelijkheid. Van een anti-Nederlandse stemming was nog niets te merken.
Toen ‘Den Haag’ weigerde mee te werken aan het onafhankelijkheidsstreven van de Indonesiërs sloeg de sfeer echter om, en werd ook Lisser slachtoffer van pemuda-aktiviteiten.

Door Jacques Lisser

Jacques Lisser,

In het laatste jaar van de Japanse bezetting zaten mijn vader en ik in het burger-interneringskamp Tjikoedapoeteuh te Bandoeng. Mijn moeder was in een ander kamp geïnterneerd. Waar zij zat en of zij nog leefde wisten wij niet. Al heel lang hadden wij geen post meer van haar ontvangen.
Na de capitulatie kregen we een telegram met het bericht, dat zij, ernstig verzwakt, in het ziekenhuis in Semarang was opgenomen. Wij besloten naar haar toe te reizen.

Buiten het kamp was sprake van een feestelijke stemming. We werden vriendelijk bejegend. De Indonesiërs beschouwden ons, evenals zichzelf, slachtoffers van de Japanse bezetting. Velen mannen en jongens liepen met een rood-wit embleem en een kopiah (zwart hoofddeksel zoals Soekarno droeg). Wij noemden hen gemakshalve ‘nationalisten’. Van een