Antonio gramsci biografie
Alfredo Jaar
Looking For Gramsci
Alfredo Jaar () - Looking For Gramsci
The Gramsci Trilogy is een serie installaties voor MACRO, het museum voor hedendaagse kunst in Rome, gewijd aan de Italiaanse filosoof Antonio Gramsci, die gevangen zat onder het fascistische regime van Mussolini. In een interview naar aanleiding van deze tentoonstelling uit /6 zegt Jaar: Mensen beschrijven mij soms als een conceptueel kunstenaar, als een politiek kunstenaar, met werk met een sterke politieke connotatie of sociale inhoud. Ik verwerp die labels altijd. Ik ben een kunstenaar, en geloof het of niet, ik ben geïnteresseerd in schoonheid en ik ben er niet bang voor. Het is een essentieel hulpmiddel om mijn publiek aan te trekken, en soms gebruik ik het om horror te introduceren omdat het publiek verleid moet worden. Als we iets hebben geleerd van de activistische kunst uit de jaren 60, is het wel dat wanneer je dat soort werk maakt, mensen niet eens in de buurt komen. Ze willen geen druppel bloed op de vloer zien. Dus schoonheid wordt een hulpmiddel om het publiek binnen te halen (https://artorg/read/alfredo-jaar-the-gramsci-trilogy).
Voor Texte zur Kunst selecteerde Alfredo Jaar een foto uit zijn project over Antonio Gramsci voor MACRO, het museum voor hedendaagse kunst in Rome. De kle
Mussolini – 'De Man van de Voorzienigheid'
Civis Mundi Digitaal #
door Otto van de Haar
Bespreking van Antonio Scurati, M. De man van de voorzienigheid []. Amsterdam, Uitg. Podium,
Biograaf Antonio Scurati schrijft meeslepend, maar trouw aan de historische feiten
Antonio Scurati (Napels, ) studeerde filosofie en is verbonden aan de Universiteit van Milaan. Een van zijn wetenschappelijke interessegebieden betreft het taalgebruik in gewelds- en oorlogssituaties in de moderne massamedia. Hij heeft verscheidene romans op zijn naam staan en schrijft columns in het Turijnse dagblad La Stampa.
Afgelopen zomer verscheen het langverwachte tweede deel van zijn Mussolini-biografie, dat, net als het eerste uit , veel waardering kreeg. Er wordt al gesproken over een televisieserie. M. De man van de voorzienigheid gaat over de jaren , waarin de fascistische dictatuur in Italië zijn beslag kreeg en de Libische kolonie na hevige tegenstand werd onderworpen (1). De titel van deel twee is ontleend aan een toespraak van paus Pius XI uit
Romanschrijvers en historici, vertelde Scurati in de Corriere della Sera, worden al veel te lang tegenover elkaar geplaatst. Ten onrechte, want ‘onze tijd vraagt om een samenspel tussen de accuratesse van de historisc
Biografie van Santucci toont Gramsci van onderbelichte kant
26 april
In de afgelopen twee decennia beleeft het denken van Gramsci een renaissance in de academische wereld, vooral in de cultuur- en mediastudies, en binnen de Internationale Betrekkingen. Wie echter via deze studies met Gramsci kennis maakt, leert een kritisch denker kennen die los staat van de praktijk van politieke strijd.
Ook buiten de academische wereld wordt vaak het revolutionaire socialisme van Gramsci genegeerd. In de jaren zeventig en tachtig misbruikten Eurocommunistische partijen zijn ideeën om hun reformistische politiek te rechtvaardigen. Meer recentelijk wordt binnen nieuwe sociale bewegingen Gramsci’s culturele kritiek losgekoppeld van zijn marxistische analyse en strategie.
Santucci’s politieke biografie over Gramsci geeft een helder beeld van zijn theoretische concepten en politieke strijd, en levert daarmee een belangrijke bijdrage aan het herstellen van
Recente Gramsci-literatuur
Dirk Van Damme
Bron: Vlaams Marxistisch Tijdschrift, , nr. 1, februari, jg. 17
Deze versie: spelling
Transcriptie/HTML en contact:Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive
&#; Hoe te citeren?
Laatst bijgewerkt:
De laatste jaren is Antonio Gramsci sterk in de belangstelling getreden. Zijn belangrijke rol als leider van de Italiaanse communistische partij, maar wellicht meer nog als origineel marxistisch theoreticus en politiek denker, kan vandaag niet meer ontkend worden. Ongeveer een halve eeuw na hun ontstaan krijgen zijn zgn. Gevangenisschriften, de verzameling notities die hij in de fascistische gevangenis schreef, stilaan de status van een klassiek marxistisch werk. Ook in Vlaanderen neemt, ietwat later dan in Frankrijk of Groot-Brittanni&#;, de actieve belangstelling voor Gramsci toe.
Die belangstelling werd tot voor kort niet weerspiegeld in de beschikbaarheid van Nederlandstalige teksten van en over Gramsci. Buiten een bruikbare, maar beperkte bloemlezing van Yvonne Scholten, Marxisme als filosofie van de praxis (Amsterdam, Van Gennep, ), moest de ge&#;nteresseerde lezer teruggrijpen naar Franstalige en Engelstalige selecties uit Gramsci&#;s werk of naar enkele inleidende artikelen, zoals van Gabri&#;l Van den Brink
De revolutionair die geen -isme werd
Italië, de revolutie hangt in de lucht. Door heel het land hebben arbeiders fabrieken bezet, vlaggen met hamer en sikkel wapperen boven de poorten en bij de ingang houden ‘rode gardes’ de wacht. Sinds het eind van de Eerste Wereldoorlog verkeert de Italiaanse economie in zwaar weer en de stijgende inflatie, karige lonen en de hoge werkloosheid vormen vruchtbare grond voor de Partito Socialista Italiano (psi): in een paar jaar tijd groeit het ledental van naar ruim Op het hoogtepunt van de biennio rosso (‘rode jaren’) organiseren de vakbonden aan de lopende band massastakingen, zowel in industriegebieden als op het platteland.
In Turijn, waar de werknemers van Fiat het heft in eigen handen hebben genomen, volgt de jarige Antonio Gramsci de ontwikkelingen op de voet. Hij is op dat moment een relatief onbekende functionaris van de socialistische partij en hoofdredacteur van L’Ordine Nuovo, een tijdschrift dat volledig gewijd is aan het vraagstuk van de fabrieksraden en arbeiderszelfbestuur. Net als de sovjets in Rusland kunnen deze raden de bouwblokken vormen van een socialistische maatschappij, gelooft Gramsci. Zijn opvattingen vallen in de smaak bij Lenin, die drie jaar eerder een revolutie ontketende in Rusland en Gramsci heeft go