Andrei makine biografie
Een verhaal van liefde en overleven in de Goelag Vijftienhonderd liefdesbrieven, verstuurd van en naar een kamp in de Goelag, vormen de kern van Schrijf je me? Het werk toont de lezer een uitzonderlijk liefdesverhaal. Lev en Svetlana Misjtsjenko ontmoeten elkaar in Moskou als studenten in de jaren dertig van de vorige eeuw. In de jaren veertig raken ze gescheiden door de oorlog, en wanneer Lev veroordeeld wordt tot jarenlange gevangenschap in de Goelag, vechten ze om de liefde voor elkaar levend te houden. In het geheim schrijven ze elkaar brieven. Het is uniek in de geschiedenis van de Goelag dat deze correspondentie volledig ongecensureerd gebleven is. Dit nieuwe boek van Orlando Figes vormt niet alleen een nauwkeurige documentatie van het leven in de Goelag, maar ook een aangrijpend verslag van de innerlijke strijd van twee geliefden om te overleven en te blijven vertrouwen in de liefde in een onmogelijke tijd. `Een pas ontdekte, ontroerende correspondentie uit de tijd van het stalinisme' met een happy end. () Al na een paar brieven wist Figes dat deze geliefden begaafde stilisten waren. () Figes' nieuwe boek [is] even meeslepend als al zijn eerdere werk, maar veel eenvoudiger en directer van opzet. Figes is hierin slechts een verteller die brieven in- en uitleidt in een st
Andreï Makine: A life’s music (La musique d’une vie). Sceptre , bladzijden, ISBN
De ijskoude wachtkamer van een anonieme in nachtelijk duister gehulde wachtkamer aan besneeuwde rails ‘ergens in de Oeral’ is waar Andreï Makine’s dunne doch intrigerende novelle begint. En waar deze ook lijkt te eindigen.
Alexei, zijn verteller, de onterfde zoon van een vader die dramaturg was en een moeder die operazangeres was die beiden werden vermoord tijdens de Stalinistische terreur, vertelt zijn trieste biografie na een tiental jaren te hebben doorgebracht in een Sovjet werkkamp. Het is een relaas over zijn eigen vermeende loopbaan als concertpianist die hij opgaf nadat zijn ouders in waren gearresteerd en hij de identiteit aannam van een dode dienstplichtige om zo te kunnen overleven.
Nu hij zowel zijn naam als zijn talent heeft verloren wordt Alexei het toonbeeld van het ellendigste soort twintigste eeuwse wezen: de Homo Sovieticus. Iemand die alleen steun vindt in herinneringen aan muziek.
Enorm veel lof is in zijn tweede vaderland Frankrijk al toegezwaaid aan de in Siberië geboren Makine voor deze novelle. En terecht! Ook elders werd hij geprezen. De ene criticus zei: “Even goed als Stendhal of Tolstoï”, een ander merkte op:
Van boeken bezeten 23
Russen
Krijgen we ooit genoeg van de Russische grootmeesters uit de negentiende eeuw? Van Poesjkin, Gogol, Dostojewski, Toergenjew, Tolstoj, Tsjechow? Ik in elk geval niet, telkens opnieuw delf ik schatten uit Ruslands zilveren boekeneeuw.
Deze maand richt ik de schijnwerper op de merkwaardigste onder die beroemde groten: Nikolaj Gogol. Nikolaj Vasiljewitsj Gogol () was een edelman uit Klein-Rusland (Oekraïne), die als jarigr naar Petersburg ging, daar vergeefs aan een ambtelijke carrière begon, mislukte als geschiedenisdocent en koos voor de literatuur. Wat voor iemand was hij?
Veel wat uit Gogols leven bekend is, krijgt de aantekening: onwaarschijnlijk, fantasie, fictie, leugen. Gogol wordt echter nergens een leugenaar genoemd, hij fabuleert. Zijn fantasie werkt zo sterk dat hij gelooft wat hij schrijft en de verzonnen werkelijkheid als waar gebeurd presenteert. Zo zou, volgens eigen zeggen, Gogol van zijn grote voorganger Poesjkin, de grote dichter die in de hoofdstad populairder was dan de tsaar, verschillende anekdotes aangereikt hebben gekregen voor zijn verhalen. Gogol had aanvankelijk in Petersburg geen succes, telkens vlucht hij naar Duitsland om zich daar voor de door hem zelf bedachte ziekte ‘scrofulose’ te laten beh
Twee uitgeverijen van De Geus over de kop
Uitgeverij De Geus heeft het faillissement aangevraagd voor de uitgeverijen Babylon-De Geus en Scheffers. De verliezen van deze twee uitgeverijen brachten volgens directeur E
Van onze verslaggeverBREDAUitgeverij De Geus, met een jaaromzet van ongeveer vijf miljoen gulden, behoort tot de middelgrote uitgeverijen. Het fonds telt schrijvers als Pat Barker, Kader Abdolah, E. Annie Proulx, Naguib Mahfouz en Andreï nam De Geus de beide uitgeverijen over. Babylon-De Geus, de voormalige linkse uitgeverij SUA, werd vooral bekend door de Odyssee-reisgidsen. Visser: 'De reisboekenmarkt is sinds kort erg veranderd. Er zitten veel ontwikkelingskosten in de reisgidsen. Nederlandstalige gidsen zijn duur in productie.'Visser benadrukt dat de concurrentie met vooral Engelse gidsen moordend is geworden. 'De Rough Guide en Lonely Planet zijn geduchte concurrenten. Iedereen prijst de Odyssee-gidsen de hemel in. Maar dat is niet genoeg. Daar komt bij dat Nederlanders niet zo vaak een reisgids kopen. Een veertien jaar oude gids vinden ze ook wel goed.'Uitgeverij De Geus zelf groeit elk jaar met 20 procent. Per jaar geeft de uitgeverij ruim honderd boeken uit. Visser: 'De twee andere uitgeverijen hebben geen bestseller-auteurs. De winsten komen vooral uit
De &#;Rentrée d&#;Hiver&#; – een update
Vorige maand gidsten redacteuren Marjolein Corjanus en Manet van Montfrans u met hun rentrée d&#;Hiver langs de ruim vijfhonderd Franse titels van afgelopen winter. Voor het voorjaar bieden zij nog een update met de meest opzienbarende en prijswinnende boeken uit Frankrijk van de afgelopen maanden.
LITERAIRE PRIJZEN
Marie Charrel ontving op 6 april de Prix Cazes voor Les Mangeurs de nuit(Éditions Observatoire), en is verder genomineerd voor de Prix des libraires. De zevende roman van deze veelbelovende jonge schrijfster gaat over een droomachtige idylle in de bossen van Brits-Columbia, tussen Jack, die zijn brood verdient met zalmen tellen, en Hannah. Zoals Jack is grootgebracht met de verhalen van de Canadese wouden, is Hannah opgegroeid met de mythes en legendes uit het Japan van haar migranten-ouders.
De Grand Prix SDGL (Société des gens de lettres) voor young adultliteratuur is op 18 maart gegaan naar Laurence Biberfeld voor haar roman Malencontre(Faction).
De Grand Prix SDGL de la fiction is eveneens op 18 maart uitgereikt aan Jane Sautière, Corps Flottants(Verticales). Zie Rentrée d’automne, dNBg #5.
Laurent Mauvignier stond met zijn Histoires de la nuit (Minuit, ) op de longlist voo