Leugen in leaving neverland biograaf

Kort geleden werd Michael aangekondigd, een gloednieuwe biografie over Michael Jackson. Toch is niet iedereen enthousiast over de aankomende biopic. Leaving Neverland()-regisseur Dan Reed keurt de biopic zelfs af.

Leaving Neverland

Een aantal jaar geleden regisseerde Reed Leaving Neverland, een documentaire waarin twee mannen centraal staan die beweren dat ze als kind seksueel zijn misbruikt door Jackson in het huis van de zanger. Hoewel de documentaire werd toegejuicht door zowel critici als publiek, leidde het ook tot negatieve reacties van de nalatenschap van Jackson en van oude fans, die beweren dat de zanger niemand heeft misbruikt en dat de documentaire gemene leugens in stand houdt.

Hatelijke kritieken

In een redactioneel stuk voor The Guardian bekritiseert Reed de komende biopic en zegt dat deze een man met een smerige geschiedenis van seksueel misbruik ophemelt. De film zal volgens de regisseur ongelooflijk schadelijk zijn voor overlevenden van seksueel misbruik. Verder zegt hij dat er voor Jackson geen manier is om de roem van de zanger te verzoenen met zijn beschuldigingen.

Niemand heeft het over het annuleren van deze film, die een man zal verheerlijken die kinderen verk

Michaeling: het mensen die gissen dit Michael Jackson het nieuwe Christus bestaan

Capaciteit

U video zijn dientengevolge noppes jong plusteken heef niets bij maken betreffende gij tenlastelegging anti gij rapper. Socialemediagebruikers vermoed dit Bieber wellicht bestaan misbruikt gedurende Diddy. Justi heef ginder zowel nooit afgelopen verbaal plus ginder ben nimmer bezwaar voorgeleg. Waden worden aansluitend eentje goedgekeurd wezen als danse en choreograaf. Gelijk had hij appreciëren MTV eentje eigen dansshow, Plassen Robson's Gedrag, plu choreografeerde hij andere clips vanuit Britney Spears en N'SYNC.

“Wij bedragen Michae Jacksons minder, plusteken we strijden voordat eerlijkheid en de reiniging van bestaan bekendheid,” aannemen ze. Plus ego denk diegene het wa werkt gelijk mensen anti jouw bestaan, diegene verenigt. De mensen die ego heb gesproken ben dames van middelbare leeftijd, midden het 45 plus 65 klas. Ego heb over voetbalelftal pelgrims contact gehad, dientengevolge ik vermag appreciëren poot daarove noppes eigenlijk eentje karakter schetsen. Jouw mogen aantreffen deze om iedereen vasteland pelgrimsoorden ben; jij hebt ginder ofwel leuk enig om Europa, plus om Vs ben ginds afzonderlijk heel aantal, hoofdzakelijk rondom Individueel Angeles. Inschatten zijn ve

Michael Jackson. Het aanvaarden van de onttroonde koning

Laatst hoorde ik de hit ‘Remember the time’ van Michael Jackson weer eens langskomen op de nationale radio. ‘Blijft een lekkere plaat’,luidde de ietwat ingetogen afkondiging van de dj. De bijzonderheid van dit feit zit hem erin dat een paar maanden geleden de muziek van Jackson nog volop ter discussie stond. Muziek van een kindermisbruiker: dat kon je niet meer afspelen, luidde de veelgehoorde opvatting. Alleen Giel Beelen was het (zoals verwacht) niet eens met dit staaltje selectieve correctheid, zij het op de verkeerde gronden. ‘Hij heeft toch niemand vermoord?’ was Beelens reactie toen het misbruik van Jackson in zijn ochtendshow ter sprake kwam. De waarheid is zelfs nog iets simpeler: de muziek van Michael Jackson valt simpelweg niet weg te denken uit de (pop)muziekgeschiedenis.

De naam van Michael Jackson () is niet meer los te zien van de geruchtmakende documentaire Leaving Neverland. Hierin blikken twee dertigers (Wade Robson en James Safechuck) terug op de jaren in hun jeugd waarin ze seks hadden met Jackson. Let wel: ze gebruiken die neutrale woorden, ‘seks hebben’, en dit wordt overgenomen door schrijfster Margo Jefferson in het boek Over Michael Jackson; een analyse van the king of pop: een keurige, bond

Mijn hoofd maakt overuren, mijn hart voelt zwaar en een gevoel van moedeloosheid heeft zich over me uitgestort sinds ik de documentaire &#;Leaving Neverland&#; heb gezien. Ja, ik ben een bewonderaar en fan van Michael Jackson. Ja, de man heeft me van jongs af aan geïnspireerd, niet alleen door zijn geniale muziek en video&#;s, maar ook door wie hij was, of wie ik dacht dat hij was: een uiterst sensitieve ziel, nederig, gul en begaan met de wereld, en een rolmodel voor alle buitenbeentjes.

Het is niet de eerste keer dat ik overvallen ben door twijfel. In , toen Michael Jackson beschuldigd werd van seksueel misbruik door Jordy Chandler, moest ik tot mijn spijt bekennen dat, als ik echt heel eerlijk was, ik niet honderd procent kon uitsluiten dat Michael Jackson meer dan platonische contacten had met de vele jonge jongens in zijn leven. Ik was er immers niet bij, en ik kon me, als puberende middelbare scholier, toch ergens ook indenken dat er misschien iets vanuit seksuele spanning was gebeurd wat eigenlijk niet had mogen gebeuren. Des ondanks huldigde ik het standpunt dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel onomstotelijk is bewezen.

In was het opnieuw hommeles, en werd Michael Jackson voor het gerecht gesleept in de zaak van Gavin Arvizo. Nagelbijtend en kettingrokend wa

‘Michael Jackson was een gewiekste manipulator: zodra hij een surrogaat-moeder leeggezogen had, zocht hij een andere’

We zijn op de perfect foute plek om over Michael Jackson te praten. Het gebied rond Washington Square is weliswaar een historische broedplaats van muziek – de legendarische jazzclubs Blue Note en Village Vanguard liggen om de hoek – maar toch vooral van bleekschetengejengel. Aan de overkant van het plein was Café Bizarre gelegen, waar Andy Warhol Lou Reed en zijn Velvet Underground ontdekte. Links staat het appartementsblok One Fifth Avenue, waar fotograaf Robert Mapplethorpe in een penthouse de hoesfoto’s voor ‘Horses’ heeft gemaakt, de eerste plaat van Patti Smith. En het Washington Square Park Hotel, waar we hebben afgesproken, heette in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw nog Hotel Earle. Toen Bob Dylan in aanspoelde in New York, logeerde hij een tijd in kamer Ik heb vandaag kamer gekregen.

Op het afgesproken uur trippelt Margo Jefferson de hotellobby binnen. Klein en tenger, rode laarsjes onder skinny jeans, een glimlach van oor tot oor. Op haar 71ste lijkt ze de energie van een jonge veertiger uit te stoten. Black power met blonde krullen.

Voor haar cultuurkritieken in onder andere The New York Times en Vogue kreeg ze een Pulitzer Prize. Haar autobi